Diferencias

Muestra las diferencias entre dos versiones de la página.

--- empresarias_xubiladas [2019/12/10 19:02] – [Juana Permuy Vilasuso] isabel
+++ empresarias_xubiladas [2024/02/22 19:31] (actual) – iagoglez
@@ Línea 1: / Línea 1: @@
-<fs large><fc #6495ed>**Antecedentes**  / Empresarias xubiladas</fc></fs>
+<fs large><color #6495ed>**Antecedentes**  / Empresarias xubiladas</color></fs>
 <blockquote>{{ :1_antecedentes:presentacionlibro_320x200_.jpg?200|}}Primeiras biografías recollidas no marco do “Proxecto de investigación e recuperación da memoria histórica sobre mulleres emprendedoras na provincia da Coruña” co que se lles quixo dar o debido recoñecemento en vida a estas empresarias na actualidade xubiladas.</blockquote>
@@ Línea 216: / Línea 216: @@
 {{ :1_antecedentes:5-tasina-pisonero-ramos.jpg?500 |}}
-Conocida como " Tasina", Anastasia  Pisonero Ramos nace en el año 1929 en  Villalón de Campos, Valladolid.
+Coñecida como "Tasina", Anastasia Pisonero Ramos nace no ano 1929 en Villalón de Campos, Valladolid.
-Estudió en Vigo, donde llegó con nueve años. Allí estuvo en el colegio de las Carmelitas hasta los 16. Posteriormente, se traslada a Pontevedra. Y allí, cursando unas materias de Magisterio, es donde conoce su marido.
+Estudou en Vigo, onde chegou con nove anos. Alí estivo no colexio das Carmelitas ata os 16. Posteriormente, trasládase a Pontevedra. E alí, cursando unhas materias de Maxisterio, é onde coñece o seu marido.
-Casó con 21 años, pero ya estaba ejerciendo de maestra en Tui.
+Casou con 21 anos, pero xa estaba exercendo de mestra en Tui.
-Su marido, Viriato, procedía de una familia modesta. Él tenía un comercio de confección en Pontevedra con un tío suyo, pero al casar se independiza y la pareja decide poner un comercio en Ordes.
+O seu marido, Viriato, procedía dunha familia modesta. El tiña un comercio de confección en Pontevedra cun tío seu, pero ao casar independízase e a parella decide poñer un comercio en Ordes.
-Eran conocedores de las ferias que había allí, pero también sabían que no había nada de comercio, y consideraron que sería una buena idea establecer el negocio en aquella comarca. Aquella idea empresarial causó revolución en la zona. La forma de llevar el negocio era innovadora y el escaparate era inmejorable.
+Eran coñecedores das feiras que había alí, pero tamén sabían que non había nada de comercio, e consideraron que sería unha boa idea establecer o negocio naquela comarca. Aquela idea empresarial causou revolución na zona. A forma de levar o negocio era innovadora e o escaparate era inmellorábel.
-Comenzaron con su etapa de fabricantes a partir de la compra de una máquina y la contratación de dos chicas para que  Tasina las dirigiera. Le habían propuesto dar clases particulares, pero prefirió seguir los pasos de su marido, y así nació la combinación entre comercio y producción.
+Comezaron coa súa etapa de fabricantes a partir da compra dunha máquina e a contratación de dúas rapazas para que Tasina as dirixise. Propuxéranlle dar clases particulares, pero preferiu seguir os pasos do seu marido, e así naceu a combinación entre comercio e produción.
-Quería llegar a crecer lo suficiente como para satisfacer toda la demanda que veían que iba surgiendo. Por aquellos tiempos, 60 prendas les había parecido una locura.
+Quería chegar a medrar o suficiente como para satisfacer toda a demanda que vían que ía xurdindo. Por aqueles tempos, 60 prendas parecéralles unha loucura.
-Fue el paso definitivo hacia el trabajo automatizado. Tasina se exigía a ella misma, y lo transmitía a su gente.
+Foi o paso definitivo cara ao traballo automatizado. Tasina esixíase a ela mesma, e transmitíao á súa xente.
-Siempre fue una persona con mucha iniciativa Con el afán de encontrar nuevas cosas no dudaba en viajar a sitios como París o Alemania para conocer los avances del sector en otros países. No tenía ningún inconveniente en ir al extranjero a comprar maquinaria.
+Sempre foi unha persoa con moita iniciativa Co afán de atopar novas cousas non dubidaba en viaxar a sitios como París ou Alemaña para coñecer os avances do sector noutros países. Non tiña ningún inconveniente en ir ao estranxeiro a mercar maquinaria.
-"El primero ‘ eslabón’ fue el primer cliente; luego se corrió la voz y vino todo rodado". Había muchísimos pedidos y llegó a tener alrededor de 500 empleados. Un numeroso plantel en el que las mujeres siempre superaron a los hombres.
+"O primeiro ‘eslabón’ foi o primeiro cliente; logo correuse a voz e veu todo rodado". Había moitísimos pedidos e chegou a ter ao redor de 500 empregados. Un numeroso cadro de persoal no que as mulleres sempre superaron aos homes.
-La demanda de mano de obra para la empresa causó una auténtica revolución en la comarca. Las mujeres de la zona, en aquellos tiempos, casi no sabían las primeras letras y llevaban una vida muy dura en el campo. La mayoría tenían unas manos tan rudas que era muy difícil entrenarlas para un trabajo más delicado: “Para ellas fue una liberación, hasta el punto de que preferían venir también los sábados porque en sus casas las obligaban a ir al campo, y no querían”.
+A demanda de man de obra para a empresa causou unha auténtica revolución na comarca. As mulleres da zona, naqueles tempos, case non sabían as primeiras letras e levaban unha vida moi dura no campo. A maioría tiñan unhas mans tan rudas que era moi difícil adestralas para un traballo máis delicado: “Para elas foi unha liberación, ata o punto de que preferían vir tamén os sábados porque nas súas casas as obrigaban a ir ao campo, e non querían”.
-La empresa Viriato, resultó como una escuela para las personas que allí trabajaban, y siempre se sintió responsable de sus trabajadores. Tanto Tasina como su marido conocían a todos personalmente: “A él le encantaba incentivar a aquellos que le respondían bien", cuenta Tasina.
+A empresa Viriato, resultou como unha escola para as persoas que alí traballaban, e sempre se sentiu responsábel dos seus traballadores. Tanto Tasina como o seu marido coñecían a todos persoalmente: “A el encantáballe incentivar a aqueles que lle respondían ben", conta Tasina.
+O que na actualidade é Viriato, S. A., foi unha escola para moitísima xente.
-El que en la actualidad es Viriato, S. A., fue una escuela para muchísima gente.
+Tasina sempre foi unha persoa moi versátil no seu traballo, e tanto se encargaba da mostraxe coma dos provedores ou do persoal. Ademais realizaba viaxes para ver os avances que había en países como Escocia, Alemaña e Italia, e para traer materia prima.
-Tasina siempre fue una persona muy versátil en su trabajo, y tanto se encargaba del muestreo como de los proveedores o del personal. Además realizaba viajes para ver los avances que había en países como Escocia, Alemania e Italia, y para traer materia prima.
+A súa meta a seguir foi que o home se sentise como unha muller máis no gremio téxtil. Dalgún xeito adiantouse aos tempos da igualdade.
-Su meta a seguir fue que el hombre se sintiera como una mujer más en el gremio textil. De alguna manera se adelantó a los tiempos de la igualdad.
+A xente naqueles tempos respondía moi ben no seu traballo: “A orde chegou soa, foime moi fácil dirixilos. A orde xeraba orde".
-La gente en aquellos tiempos respondía muy bien en su trabajo: “La orden llegó sola, me fue muy fácil dirigirlos. La orden generaba orden".
+Tratábase dun colectivo que non tivera sorte na vida, e que ante a oportunidade que se lles brindou, dérono todo. O patrimonio humano en Viriato foi moi importante: “Se non fose por esta xente e a súa forma de facer, Viriato non existiría". Había bo ambiente e moita colaboración. Chegaron a facer 5.000 prendas diarias.
-Se trataba de un colectivo que no había tenido suerte en la vida, y que ante la oportunidad que se les brindó, lo dieron todo. El patrimonio humano en Viriato fue muy importante: “Si no fuera por esta gente y su forma de hacer, Viriato no existiría". Había buen ambiente y mucha colaboración. Llegaron a hacer 5.000 prendas diarias.
+O lema de Viriato era “Vendemos moito porque vendemos barato, e vendemos barato porque vendemos moito”.
-El lema de Viriato era “Vendemos mucho porque vendemos barato, y vendemos barato porque vendemos mucho”.
+Tasina ten nove fillos. O primeiro con 22 anos e o último aos 43.
-Tasina tiene nueve hijos. El primero con 22 años y el último a los 43.
-De manera anecdótica, recuerda que en una ocasión uno de sus clientes, cuando  Tasina estaba embarazada, le dijo: "Aquí hay productividad por todos los lados".
+De xeito anecdótico, lembra que nunha ocasión un dos seus clientes, cando Tasina estaba embarazada, díxolle: "Aquí hai produtividade por todos os lados".
-Cuenta también que despertaba malestar entre las amas de casa, porque para ellas las mejores empleadas eran las chicas, y estas se encontraban todas empleadas por  Tasina en su fábrica.
+Conta tamén que espertaba malestar entre as amas de casa, porque para elas as mellores empregadas eran as rapazas, e estas se encontraban todas empregadas por Tasina na súa fábrica.
-Doña  Tasina fue reconocida como hija adoptiva de Ordes, y con el Escudo de Oro de Pontevedra (sin ser gallega). En la actualidad disfruta de la compañía de sus hijos y de sus 18 nietos, con los que se entiende a la perfección.
+Dona Tasina foi recoñecida como filla adoptiva de Ordes, e co Escudo de Ouro de Pontevedra (sen ser galega).
+Na actualidade goza da compañía dos seus fillos e dos seus 18 netos, cos que se entende á perfección.
 {{ :1_antecedentes:5-tasina-pisonero-ramos-2.jpg?600 |}}
+</WRAP>
+\\
+==== Ángeles de la Iglesias Daviña ====
+<WRAP center round box 95%>
+{{ :1_antecedentes:6_angeles-de-la-iglesia.jpg?500 |}}
+Nacida en Gondomar, provincia de Pontevedra, a súa infancia pásaa en Santiago de Compostela, e con escasos oito anos trasládase á Coruña, cidade que verá a súa evolución como muller e empresaria. Sendo estudante coñece o que será o seu marido, pai dos seus tres fillos e socio no ámbito profesional durante toda a súa vida. No ano 1955, con 17 anos, comeza a súa traxectoria empresarial no sector de hostalería, na empresa do seu esposo a churrería Irmáns da Barreira, aínda que non é ata o ano 1959 cando empeza a pagar o equivalente á actual "licenza fiscal" pola actividade de "alimentación" (grupo de Masas Fritas), e que lle permitía adquirir materia prima por ela mesma.
+En 1961 aparece xa como cotitular co seu esposo do Café Atalaya, un histórico da cidade da Coruña situado nos céntricos Xardíns de Méndez Núñez, e tamén como cotitular do Café Terminal, situado na mesma localización dende 1963 ata 1974. A partir de 1983, o Atalaia trasládase do emprazamento orixinal á zona de Elviña, e segue rexentándoo ata 2005, ano no que se xubila, aínda que siga sendo a súa titular.
+É no ano 1983 cando, pola súa traxectoria persoal e profesional, é chamada para formar parte das listas electorais municipais e será elixida como concelleira pola Coruña, cargo que mantén ata o ano 1995, e asume sucesivamente as delegacións de xardíns, iluminación e turismo.
+No ano 1988 decide diversificar a súa actividade e monta un salón de peiteado, Mayuly, aínda que a súa actividade principal seguirá sendo a hostalería, chegando a ter un cadro de persoal de 28 empregados.
+Paralelamente ás súas actividades profesionais e familiares, xa dende principios dos anos 60 participa activamente no ámbito asociativo, organizando e colaborando en diferentes congresos empresariais e impulsando a creación de todas as asociacións de empresarias de Galicia, incluída a Federación Autonómica FEGA.
+No ámbito do asociacionismo iníciase ao redor de 1961 como representante provincial do Sindicato Vertical polo grupo de Masas Fritas, formando parte nesas mesmas datas da sección económica deste e sendo vogal nacional.
+Máis adiante, en maio de 1971, convócase dende o Sindicato Vertical a varias empresarias para ser fundada a Asociación Española de Mulleres Empresarias (ASEME), da que será nomeada vicepresidenta. No ano 1973 foi nomeada presidenta.
+Acolléndose á nova Lei de asociacións de 1977, rexistra e inscribe os estatutos da Asociación de Empresarias da Provincia da Coruña (a primeira das asociacións provinciais que o leva a cabo), o cal fará posíbel que as outras asociacións provinciais se poñan en marcha.
+Con esta nova lei póñense en funcionamento as asociacións sectoriais e, no seu ámbito sectorial, será a primeira muller membro da Asociación de Hostalería, membro do seu comité executivo e da súa xunta directiva, constando inicialmente no seu Libro de Socios como membro número 13. Hoxe en día aparece como número 1.
+En 1983, utilizando como base o local da Asociación de Hostalería, impulsa a actualización dos estatutos da Asociación de Empresarias, que pasa a ter a súa denominación actual, Asociación de Empresarias da Coruña (AECO), e intégrase na Confederación de Empresarios da Coruña como organización sectorial en 1985. Ángeles será presidenta de AECO ata o ano 2007, pero continúa vencellada á entidade como membro da xunta directiva.
+O 27 e 28 de abril de 1989 celébrase na Coruña, o I Congreso Galego de Empresarias, coa presidencia da Condesa de Fenosa e a asistencia de persoeiros como o presidente de a Xunta de Galicia, don Fernando González Laxe, así como diversos conselleiros e o alcalde da Coruña, don Francisco Vázquez.
+Nese congreso, a instancias de Ángeles como presidenta de AECO, acórdase a constitución e posta en funcionamento da Federación de Empresarias de Galicia. Constará na súa creación como presidenta en funcións ata a asemblea constituínte do ano 1991, ano no que FEGA pasa a ser membro da Confederación de Empresarios de Galicia. Máis adiante, Ángeles será presidenta electa de FEGA dende marzo de 2000 ata marzo de 2006.
+En 1991 é elixida membro contador do comité executivo da CEC, e actualmente é membro da súa xunta directiva. Nese mesmo ano, pasa a formar parte do pleno da Cámara de Comercio, Industria e Navegación da Coruña, ata hoxe en día, e posúe nesta a presidencia da Comisión de Turismo.
+No ano 2006 pon en marcha un novo proxecto asociativo, a Federación Provincial de Asociacións Comarcais de Empresarias, Profesionais e Emprendedoras da Coruña (FEDACEPE), entidade na que esta muller, xa bisavoa, mantén unha enerxía infinita e continúa apoiando o labor das empresarias e difundindo entre as mulleres a cultura emprendedora da que ela é un bo exemplo.
+{{ :1_antecedentes:6_angeles-de-la-iglesia-2.jpg?700 |}}
+{{ :1_antecedentes:6_angeles-de-la-iglesia-3.jpg?700 |}}
+</WRAP>
+\\
+==== Mª Teresa Vidal Gallego ====
+<WRAP center round box 95%>
+{{ :1_antecedentes:7_charo-vidal.jpg?500 |}}
+“Charo” para os seus amigos e a “empresaria” para moitos. Viguesa orgullosa e comprometida, de forte carácter e ademáns señoriais, visionaria nos grandes temas e esquecediza nas “pequenas cousas”, dona Charo, como case todo o mundo a chama, naceu no ano 1926 e é nai de cinco fillos.
+Charo é unha muller impaciente, como adoitan ser as persoas de gran altura intelectual e cultural, pero soubo compensar esa impaciencia cunha inmensa capacidade de reflexión e persuasión. Comprende as circunstancias pero non as quere entender: quere cambialas.
+Pódese dicir que se iniciou na actividade empresarial dun xeito un pouco accidental. Tras cursar estudos de Bacharelato universitario, o seu desexo de estudar Ciencias Exactas veuse truncado por non existir esa carreira na comunidade autónoma galega. O seu pai, home adiantado para os seus tempos, decide, no entanto, non enviala lonxe por temor que case e quede noutra cidade e ela decide estudar Maxisterio e no tempo libre axuda na empresa familiar, Santiago Vidal Gimeno, S. A., fundada no ano 1912, dedicada ao subministro de material eléctrico por miúdo e a taller eléctrico.
+No ano 1942 incorpórase definitivamente á empresa, onde desenvolve un dos seus principais talentos: a capacidade de relación, encargándose das relacións públicas, licitacións, concursos e relacións cos provedores. Visionarios e pioneiros, son os primeiros en empregar a fluorescencia na iluminación pública e conseguen facer toda a instalación eléctrica tanto na fábrica piloto coma na primeira factoría de Citroën en Vigo.
+Dende o ano 1955, no que nace a súa primeira filla, compaxina as tarefas do fogar co seu traballo na empresa. Sempre di que, dende ese ano, non volveu ir ao cine pola tarde.
+Considérase unha pioneira no campo da igualdade, xa que, se ben procede dun sector profundamente masculinizado no que as mulleres, especialmente neses anos, non tiñan moita cabida, sempre foi ben tratada polos seus compañeiros, tanto de profesión como das diferentes entidades públicas e privadas coas que trataba, con respecto e amizade, sentíndose sempre como unha máis. Ela sabe ben do que fala, xa que foi a única muller na directiva nacional da Asociación de Mayoristas de Material Eléctrico, así como unha dos primeiros membros da Confederación de Empresarios de Pontevedra, xunto con outra muller, Mª del Carmen Alonso Casás, procedente da industria do vidro.
+Nestes anos, a empresa foi evolucionando, centrándose máis no sector privado, na distribución por xunto e abandonando o taller eléctrico. Foi a primeira en conseguir que o Concello de Vigo aceptara avais como fianza nas licitacións públicas en lugar da entrega de cartos en efectivo que quedaban depositados en caixas de caudais, igual que foron os primeiros en conseguir pór en práctica para os provedores de Citroën que se estaba a instalar na cidade para que se admitiran liñas de créditos especiais.
+Dende hai 20 anos, gran parte do seu esforzo está vencellado coa asociación de empresarias que preside dende a súa Fundación. Dándolle esta asociación a maior satisfacción ao acadar a baixa maternal para as mulleres traballadoras, que salvaban así un importante escollo para a súa contratación por parte do empresariado e conseguindo que esta baixa se aplicara na comunidade autónoma galega un ano antes que no resto do Estado.
+Tamén traballou dende sempre pola defensa do traballador autónomo, continuando neste campo co labor xa iniciado polo seu pai, xunto con outros traballadores do sector do metal. Este labor concretouse na súa presenza no pasado ano na sinatura, xunto co ministro de Traballo, Jesús Caldera, e representantes de sete organizacións nacionais de traballadores autónomos, entre elas Caype, do anteproxecto do Estatuto do Traballador Autónomo antes do seu paso a Cortes.
+A pesar da súa xubilación, dona Charo segue sendo na actualidade unha persoa activa nos ámbitos de representación e decisión:
+  * Membro fundador  de la Confederación de Empresarios de Pontevedra (CEP).
+  * Presidenta da Asociación Provincial de Empresarias de Pontevedra (APE).
+  * Presidenta da Asociación de Comerciantes e Autónomos de Pontevedra.
+  * Vicepresidenta da Federación de Empresarias de Galicia (FEGA), donde foi presidenta ata o ano 2000.
+  * Vicepresidenta da Organización de Mleres Empresarias  e de Xerencia Activa (OMEGA).
+  * Presidenta de Comercio Interior da Cámara de Comercio, Industria e Navegación de Vigo.
+  * Vicepresidenta da Federación Provincial de Comercio de Pontevedra.
+  * Vicepresidenta da Asociación de Comerciantes de Vigo.
+  * Delegada na provincia de Pontevedra da Federación de Autónomos de Galicia (FEAGA).
+  * Presidenta da Asociación de  Mayoristas de Material Eléctrico da provincia de Pontevedra (ASOMATEL) Galicia-Sur.
+  * Presidenta da Fundación Galega da Muller Emprendedora (FUGAME).
+  * Medalla de Plata de Galicia no ano 2000.
+  * Viguesa distinguida no ano 1997.
+{{ :1_antecedentes:7_charo-vidal-2.jpg?700 |}}
+{{ :1_antecedentes:7_charo-vidal-3.jpg?700 |}}
 </WRAP>
 \\