¡Esta es una revisión vieja del documento!
Tabla de Contenidos
<fc #6495ed>Anexos / Familia</fc>
A familia como estrutura
Familias nun mundo cambiante [¿?]: O prograso das mulleres no mundo 2019-2020
As familias actuais son diversas; senten e viven de maneiras distintas. Nas familias, os dereitos das mulleres e as nenas pódense fomentar, pero tamén vulnerar. Poden ser lugares de amor, coidado e satisfacción, pero, con demasiada frecuencia, son espazos onde se lesionan os dereitos das mulleres, onde se silencian as súas voces e impera a desigualdade de xénero. No mundo cambiante de hoxe, as leis e políticas deben fundarse nas realidades da vida familiar.
No informe insignia de ONU Mujeres O Progreso das Mulleres no Mundo 2019-2020: Familias nun mundo cambiante, avalíase a realidade das familias de hoxe no contexto de profundas transformacións económicas, demográficas, políticas e sociais. Preséntanse datos estatísticos mundiais, rexionais e nacionais e analízanse temas cruciais como as leis de familia, o emprego, o traballo de coidados non remunerado, a violencia contra as mulleres e as familias migrantes.
Na presente conxuntura crítica para os dereitos das mulleres, este ineludible informe propón unha axenda integral de políticas orientadas ás familias para promover a igualdade de xénero na diversidade de modelos familiares do mundo de hoxe. Segundo apunta a análise dos custos incluído no informe, a maioría dos países podería financiar o conxunto de políticas que se require para cumprir con esta axenda. Cando as familias son espazos de igualdade e xustiza, as economías e as sociedades prosperan e dan cabida a todo o potencial dos Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable ( ODS). O informe reflicte que o logro dos ODS depende da promoción da igualdade de xénero na contorna familiar.
Sesgos e opacidade estadística
Este informe céntrase na presentación polos países de datos estatísticos desagregados por sexo nos ámbitos da demografía, a saúde, a educación, o traballo, a violencia contra a muller, a pobreza, os dereitos humanos e a adopción de decisións. Trátase do cuarto informe da serie World' s Womendesde 1991. Os tres informes anteriores centrábanse nas tendencias estatísticas da situación da muller. Fai cinco anos, o informe World' s Women subliñou que había unha falta de datos desagregados por sexo e que o mejoramiento da capacidade estadísticanacional, é dicir, a capacidade de facilitar estatísticas puntuais e fidedignas, resultaba esencial para mellorar as estatísticas sobre o xénero.
A familia en Galicia
Historia da Familia en Galicia durante a Epoca Moderna, 1550-1830. Estrutura, modelos hereditarios e conflitividade - Isidro Dubert, University of Santiago de Compostela
Esta obra constitúe unha aportaci6 n significativa ao esclarecemento da vida familiar desenvolta en distintos períodos da historia de Galicia. Adoptando un marco territorial de referencia flexible, que se amplía xeográfica ou temporalmente nuns casos e constrínxese noutros, e no que se distinguiu entre o ámbito rural e urbano, así como entre os seus distintos grupos sociais, estúdanse as peculiaridades máis sobresalientes da familia galega entre 1550 e 1830. Para iso, procedeuse á utilización dunha cuantiosa achega documental que, tras ser sometido a unha profunda critica, pon ao noso alcance o coñecemento da distribuci6 n da poboación sobre o territorio, as áreas de emigración, as dimensións das familias, a importancia real dos seus membros, as formas que adopta a convivencia familiar en o pasado, os usos e os modelos hereditarios predominantes, a consideraci6 n da infancia e da muller, o papel hist6rico da sexualidade, do matrimonio, do parentesco e de a autoridade paterna, os tipos de conflitividade familiar, etc. Características e comportamentos do universo doméstico que, en ocasións, mantéñense case inalterados ata os nosos días. O establecemento dos leitos metodolóxicos adecuados a cada tipo documental é conseguido grazas ao manexo dun considerable aparello bibliográfico, que ademais permite realizar ao autor as oportunas comparacións no espazo e no tempo con outras realidades histórico familiares, as cales unhas veces asemellaranse mentres que noutras diverxerán dos comportamentos expresados polos grupos domésticos galegos ao longo da historia.
María Telo y la reforma del Código Civil
María Telo se propuso lo imposible en un tiempo imposible: mejorar el estatus jurídico de las españolas en el franquismo, liberarlas de la obligación de obedecer al marido y de contar con su permiso para casi todo.
“Después del ingreso en la universidad, mi vida ya no fue la misma. Al conocer tan directamente la situación jurídica de la mujer dentro del Código Civil, me sentí tan humillada, tan injustamente tratada, tan vilipendiada, tan nada, que ninguna explicación ni histórica, ni jurídica, ni religiosa, ni humana podían convencerme de que yo exageraba”, relataba en su libro Mi lucha por la Igualdad Jurídica de la Mujer
Fue la batalla de su ajetreada vida profesional que empezó a los 16 años cuando se matriculó en derecho en Salamanca y se vio truncada por el franquismo, que tras el soplo de aire fresco de la II República, volvió a meter a la mujer en casa.
En 1944, a pesar de todos los obstáculos legales, burocráticos y del triibunal de acceso, ganó la oposición al Cuerpo Técnico de Administración Civil del Ministerio de Agricultura. Esa fue la “cobertura” que le permitió darse de alta en 1952 en el Colegio de Abogados de Madrid para montar un despacho profesional que atendía por las tardes, especializado en derecho de familia.
En 1971 impulsó la Asociación Española de Mujeres Juristas, y lucho para conseguir la entrada de letradas en la Comisión General de Codificación, desde donde participó en la reforma del Código Civil franquista.
Hizo llegar a las autoridades correspondientes sus propuestas, e incluso visitó al Jefe del Estado y a la delegada nacional de la Sección Femenina de Falange. Posteriormente, en julio de 1971, se creó la Asociación Española de Mujeres Juristas (AEMJ), siendo María Telo la presidenta. Entre 1971 y 1975, consiguió que cuatro mujeres, entre las que ella se encontraba, entraran a formar parte de la Comisión General de Codificación del Ministerio de Justicia, encargada de revisar el Código Civil.
Durante cuatro años analizaron todos y cada uno de los artículos relativos al derecho de familia y, gracias a la resistencia de María Telo y de Concha Sierra, dicha comisión aprobó la anulación de la licencia marital, así como todos los recortes de las libertades de las mujeres previstos por el Código Civil. La consecuencia inmediata fue la elaboración de los anteproyectos de ley del 2 de mayo de 1975, sobre Situación Jurídica de la Mujer Casada y los Derechos y Deberes de los Cónyuges, que devolvió a la mujer su capacidad jurídica, y la ley de 13 de mayo de 1981 sobre Filiación, Patria Potestad y Régimen Económico del Matrimonio, que puso a la mujer en un plano de igualdad legal con su marido en cuanto a la administración y disposición de bienes gananciales.
Luchadora y gran divulgadora, viajó por todo el mundo, impartiendo más de cincuenta conferencias y participando en más de cincuenta congresos, abriendo cauces, derribando tabúes y revelando a la sociedad de su tiempo la verdadera naturaleza del derecho de familia.
 |
Xénero e Obxectivos de Desenvolvemento Sostible
A igualdade de xénero é un dereito. A realización deste dereito é a mellor oportunidade que existe para afrontar algúns dos desafíos máis urxentes do noso tempo, desde a crise económica e a falta de atención sanitaria ata o cambio climático, a violencia contra as mulleres e a escalada dos conflitos.
As mulleres non só ven máis seriamente afectadas por estes problemas, senón que teñen ideas e a capacidade de liderado para resolvelos. A discriminación de xénero, que segue obstaculizando ás mulleres, é tamén un obstáculo para o noso mundo.
A Axenda 2030 para o Desenvolvemento Sustentable e os seus 17 Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable (ODS), aprobados polos dirixentes mundiais en 2015, propón unha folla de roteiro para lograr progreso sustentable que non deixe a ninguén atrás.
Lograr a igualdade de xénero e o empoderamento das mulleres forma parte integral de cada un dos 17 ODS. Garantir o respecto dos dereitos das mulleres e nenas por medio de todos estes obxectivos é a única vía para obter xustiza, lograr a inclusión, conseguir economías que beneficien a todas as persoas e coidar o noso medio ambiente, agora e nas xeracións vindeiras.
Neste paquete editorial preséntase o informe de referencia de ONU Mujeres para 2018, “Transformar as promesas en acción: a igualdade de xénero na Axenda 2030”. Inclúe información, historias, vídeos e publicacións que ilustran a importancia que reviste a igualdade de xénero en cada un dos Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable, así como a forma en que estes inflúen na vida real das mulleres e nenas de todo o mundo.
Metas 2030
- <fc #800080>Para 2030, lograr o emprego pleno e produtivo e garantir un traballo decente para todos os homes e mulleres, incluídos os mozos e as persoas con discapacidade, e a igualdade de remuneración por traballo de igual valor.</fc>
- Adoptar medidas inmediatas e eficaces para erradicar o traballo forzoso, poñer fin ás formas modernas de escravitude e trátaa de seres humanos e asegurar a prohibición e eliminación das peores formas de traballo infantil, incluídos o recrutamento e a utilización de nenos soldados, e, como moi tarde en 2025, poñer fin ao traballo infantil en todas as súas formas.
- Protexer vos dereitos laborais e promover unha contorna de traballo seguro e protexido para todos vos traballadores, incluídos vos traballadores migrantes, en particular as mulleres migrantes e as persoas con empregos precarios.
- Manter o crecemento económico per capita de conformidade coas circunstancias nacionais e, en particular, un crecemento do produto interno bruto de polo menos un 7% anual nos países menos adiantados.
- Lograr niveis máis elevados de produtividade económica mediante a diversificación, a modernización tecnolóxica e a innovación, entre outras cousas centrando a atención en sectores de maior valor engadido e uso intensivo de man de obra.
- Promover políticas orientadas ao desenvolvemento que apoien as actividades produtivas, a creación de emprego decente, o emprendemento, a creatividade e a innovación, e alentar a oficialización e o crecemento das microempresas e as pequenas e medianas empresas, entre outras cousas mediante o acceso a servizos financeiros.
- Mellorar progresivamente, para 2030, a produción e o consumo eficientes dos recursos mundiais e procurar desvincular o crecemento económico da degradación do medio ambiente, de conformidade co marco decenal de programas sobre modalidades sustentables de consumo e produción, empezando polos países desenvoltos.
- Para 2020, reducir substancialmente a proporción de mozas que non están empregados e non cursan estudos nin reciben capacitación.
- Para 2030, elaborar e poñer en práctica políticas encamiñadas a promover un turismo sustentable que cre postos de traballo e promova a cultura e os produtos locais.
- Fortalecer a capacidade das institucións financeiras nacionais para alentar e ampliar o acceso aos servizos bancarios, financeiros e de seguros para todos.
- Aumentar o apoio á iniciativa de axuda para o comercio nos países en desenvolvemento, en particular os países menos adiantados, mesmo no contexto do Marco Integrado Mellorado de Asistencia Técnica Relacionada co Comercio para os Países Menos Adiantados.
- Para 2020, desenvolver e poñer en marcha unha estratexia mundial para o emprego dos mozos e aplicar o Pacto Mundial para o Emprego da Organización Internacional do Traballo.
ODS 8: Promover o crecemento económico sostido, inclusivo e sustentable, o emprego pleno e produtivo e o traballo decente para todas e todos.
O crecemento económico contribúe ao desenvolvemento sustentable cando beneficia a todas as persoas, reduce activamente as desigualdades e evita danos ao medio ambiente. Para que o crecemento sexa inclusivo, as mulleres e os homes deben poder acceder ao emprego decente en condicións de igualdade. Dado que as mulleres seguen tendo menos probabilidades de formar parte da poboación activa e máis probabilidades de ocupar os peores postos de traballo —perigosos, inseguros e mal pagos—, estamos aínda moi lonxe do crecemento inclusivo.
Apenas o 63 por cento das mulleres de 25 a 54 anos están representadas na poboación activa mundial, fronte a un 94 por cento de homes do mesmo grupo de idade. O índice de participación das mulleres no mercado laboral apenas aumentou nos últimos 20 anos, excepto en América Latina e o Caribe, onde pasou do 57 ao 68 por cento. En Asia Central e Meridional, o índice descendeu ata o 37 por cento.
Coas taxas actuais de cambio, a brecha salarial de xénero, que se sitúa no 23 por cento a nivel mundial, non se emendará ata 2086, ou mesmo máis tarde. As cifras só teñen en conta os mellores empregos da economía formal e non o emprego informal de peor calidade, no que seguen traballando moitas mulleres. As tendencias de segregación profesional implican que algúns postos sigan estando dominados por homes e outros por mulleres; estes últimos a miúdo conlevan unha posición e un salario inferiores.
ONU Mujeres actúa para lograr os dereitos económicos e o crecemento para todas e todos mediante o fomento do emprego decente, a igualdade de remuneración por igual traballo, o acceso igualitario aos bens económicos e as oportunidades, e a xusta distribución do traballo de coidado non remunerado. O apoio específico brindado ás persoas que traballan na economía informal axúdalles a reivindicar os seus dereitos e a expresarse, mesmo a través dos sindicatos. A colaboración co sector privado, en particular, mediante os Principios para o empoderamento das mulleres, permite transformar as prácticas empresariais en apoio á igualdade de xénero e ao empoderamento das mulleres.