Diferencias

Muestra las diferencias entre dos versiones de la página.

--- metodoloxia [2020/01/04 19:00] – [Resumo Vs. Síntese] isabel
+++ metodoloxia [2024/02/22 19:21] (actual) – iagoglez
@@ Línea 1: / Línea 1: @@
-<fs large><fc #6495ed>**Indagar desde o cotián**  / Metolodoxía</fc></fs>
+<fs large><color #6495ed>**Indagar desde o cotián**  / Metolodoxía</color></fs>
 {{http://wiki.de-mudanza.net/esp/lib/exe/fetch.php/0_presentacion:informacion-conocimiento-visionn1.jpg?300 |}}
@@ Línea 46: / Línea 46: @@
   * Para crear síntese hai que manter viva a  autoexigencia da aprendizaxe, a procura constante das inspiracións que se filtren en axendas saturadas
+</WRAP>
+\\
+==== Menos engadir e MAIS reformular ====
+<WRAP center round box 95%>
+<blockquote>Quen facemos a historia das mulleres non tratamos de poñer un suplemento á historia, tratamos de reformular a historia, cremos que a inclusión das mulleres na historia obriga a repensar a historia en conxunto, queremos unha historia da humanidade, unha historia que non fale só dos homes.</blockquote>
+Isto dicía [[https://es.wikipedia.org/wiki/Gloria_Nielfa|Gloria Nielfa]] no seu discurso da cerimonia en que foi recoñecida co premio Clara Campoamor.
+<fs medium>**[[familia#maria_telo_y_la_reforma_del_codigo_civil|María Telo]]**</fs>
+[[http://campus.usal.es/gabinete/comunicacion/Discurso_Maria_Telo.pdf|Discurso María Tello, nomeamento Doutora  Honoris na Universidade de Salamanca]]
+\\
+<html> <center>
+<iframe src="http://docs.google.com/gview?url=http://economia.enigualdade.com/PDFS/Discurso_Maria_Telo.pdf&embedded=true" style="width:600px; height:600px;" frameborder="0"></iframe>
+</center> </html>
+\\
 </WRAP>
-===== Enfoques de investigación: La importancia de(l) ser =====
+===== Coñecemento conversacional =====
 ----
 <WRAP center round box 95%>
-{{ http://enigualdade.com/wp-content/themes/Rolex/timthumb.php?src=http://enigualdade.com/wp-content/uploads/2016/01/pioneras.jpg |}}
+Considerando que o contexto é, por definición, pura dinámica de cambio, o problema dos puntos de vista é que tendemos a esquecer que o seu proceso de construción é, en gran medida, circunstancial. É dicir, unha vivencia persoal pero altamente dependente do todo que nos rodea e que afrontamos de diferentes maneiras:
-la importancia del ser como tal, sea femenino o masculino
+<blockquote>É nos detalles no que nos delatamos as persoas. Aos feitos importantes poucas veces chegamos por vontade propia, adoitan ser as circunstancias as que nos empuxan, por iso non serven para definirnos como persoas ([[http://elclubdelosdomingos.com/musica-blanca/|Música Blanca]])</blockquote>
-Lillian Schlissel es profesora emérita de la Universidad de Brooklyn-CUNY, donde fue directora de estudios americanos y actualmente es miembro del consejo de redacción de Estudios en American Jewish Literatura. Su metodología de investigación de la historia se ha basado en la observación y escucha activa de lo pequeño, de las historias personales, a través de las que intentaba dibujar patrones y experiencias comunes que no se suelen recoger en los tratados de historia.
+Con todo, nese traxecto que empeza e termina na reflexión persoal, a habilidade para **facer achados ten menos que ver co talento que con ser capaces de explorar e cambiar o propio punto de vista** e, para iso, non hai metodoloxía máis potente que a que nos lembraba Jorge  Wagensberg: //Conversar é unha boa idea porque, en xeral, non ignoramos o mesmo//.
-Sus libros incluyen Diarios del viaje hacia el Oeste de la Mujer; Far From Home: Familiares de viaje hacia el Oeste, escrito con Gibbens Byrd y Elizabeth Hampsten, Mujeres de Occidente, sus tierras y sus vidas. Schlissel  y está trabajando en una historia de cinco mujeres de vaudeville americano.
+Sen ter en conta os elos nos que se tece a nosa faceta máis social, manterse ao día é complicado porque o [[http://www.enpalabras.com/blog/2014/09/el-futuro-del-progreso/|vertixe do progreso]] balancéanos entre nostalxias e apocalípticos prognósticos. E, con todo, a cidadanía búscase a vida.
-Para su libro de «Diarios de viaje», analizó casi 100 diarios de esas mujeres pioneras y encontró algunos patrones comunes:
+<fs medium>**É correcto falar de comunidades emprendedoras?**</fs>
-. La mayoría de las mujeres hicieron esos viajes en contra de su voluntad, abandonando sus hogares y familias por decisión imposición de sus maridos.
+Baixo o verniz de modernidade dos novos conceptos que xorden ao redor da innovación social, as estruturas de goberno se  parapetan con ríxidos enfoques  solucionistas e arcaicos.
-. Una de cada cinco mujeres estaba ya embarazada cuando inició el viaje y la inmensa mayoría siguieron pariendo sin tiempo para parar. En muchos casos con familias incluso de 10 hijos.
-El mismo enfoque de investigación fue utilizado anteriormente por Elizabeth Fries Lummis Ellet (1818-1877), siendo la primera historiadora en escribir extensivamente sobre la relación de las mujeres con la Revolución Americana.
+Cando parecía que as cidades se ían a converter nos novos centros de poder, as tecnoloxías transforman os límites da xeografía e as conversacións permítennos rescatar o coñecemento e o espírito emprendedor que sempre estivo aí.
-    Creía que las mujeres daban forma a la historia con su influencia, lo que se hacía con «sentimiento». Creía que era tan difícil de definir que declaró que «la historia no le puede hacer justicia»
+As  comuniddades son esa [[http://www.enpalabras.com/blog/2015/10/desbloquear-el-conocimiento-deen-las-ciudades/|maquina viva e imperfecta]] chea de historias, pero estas historias non son da cidade, senón das persoas. Por iso, como [[http://juanfreire.com/que-educacion-necesitamos-5-estrategias-esenciales/|di Juan Freire]], a innovación ciudadana ten que traballar con enfoques inclusivos:
-Elizabeth publicó un número importante de libros de distintos géneros, desde poseía, relatos históricos y descripciones de viajes y colaboró en distintos periódicos locales. Pero la que fue posiblemente su obra más importante fue sin duda una amplia historia de las mujeres durante la Guerra de Independencia de los Estados Unidos. A partir de cartas personales, periódicos y entrevistas a algunas de las protagonistas de la contienda, expuso la vida de las mujeres mientras los hombres luchaban en el frente, convirtiéndose en la primera escritora e historiadora en dar voz a la visión femenina de la guerra.
+<blockquote>... mentres a innovación convencional utiliza métodos de diagnóstico baseados en expertos para a comprensión dos problemas que aborda, <wrap hi>a innovación cidadá desenvolve mecanismos de escoita baseada na inmersión e participación activa</wrap>.</blockquote>
-Es decir, en aportar para eliminar sesgos.
+<fs medium>**Cine & Investigación**</fs>
-La primera edición salió a la luz en 1848, unos dos años después de iniciar el ambicioso proyecto. Los dos volúmenes de Las mujeres de la revolución americana, se convirtieron en tres en 1850 con una edición de material adicional. Tal fue el éxito que tuvo la obra y el reconocimiento de la crítica.
+Dicía Orson Welles que //«se queres un final feliz, depende de onde acabe a historia»//. Con todo, **cando tratas de  guionizar a realidade a través da historia das persoas, a mirada narrativa necesita deterse nalgunhas ambigüidades e preguntas sobre**
-—
+  - Como se constrúe a normalidade.
+  - Como encaixa o día a día no progreso.
+  - De onde sae a innovación.
-En mi lista de recomendaciones pendientes está la Historia íntima de la humanidad, de Theodore Zeldin: una historia de personas comunes y concretas con las que se examinan algunas de las cuestiones que más afectan e interesan a las generaciones actuales. Por lo visto es una obra excepcional que «invita a la reflexión sobre las grandes y pequeñas cuestiones de la vida cotidiana y de la relación entre hombres y mujeres».
+Cando falamos de comunidades non hai un único protagonista senón diferentes niveis que interactúan, mesmo sen intención ou coñecemento previo, porque o auténtico protagonismo corresponde aos elos. Non hai unha orde que permita definir a relación causa/efecto, hai que empezar nalgún punto do relato e deixar que se desenvolvan os diferentes fíos dos verdadeiros actores de/na vida pública: **Persoas que son actrices que son personaxes que son persoas**.
-Sin duda, las historias son datos con alma.
 </WRAP>
+===== Enfoques de investigación  =====
+----
+==== A importancia de ser ====
+<WRAP center round box 95%>
+[[http://enigualdade.com/2016/01/17/enfoques-de-investigacion-la-importancia-del-ser/|{{ http://economia.enigualdade.com/esp/lib/exe/fetch.php?w=500&tok=671a76&media=3_anexos:mujeres-oeste.jpg?500 |}}]]
+<blockquote>a importancia do ser como tal, sexa feminino ou masculino</blockquote>
+[[http://www.goodreads.com/author/show/248793.Lillian_Schlissel|Lillian Schlissel]] é profesora emérita da Universidade de  Brooklyn- CUNY, onde foi directora de estudos americanos e actualmente é membro do consello de redacción de Estudos en  American  Jewish Literatura. A súa metodoloxía de investigación da historia baseouse na observación e escoita activa do pequeno, das historias persoais, a través das que tentaba debuxar patróns e experiencias comúns que non se adoitan recoller nos tratados de historia.
+Os seus libros inclúen Diarios da viaxe cara ao Oeste da Muller; Far  From Home: Familiares de viaxe cara ao Oeste, escrito con  Gibbens  Byrd e Elizabeth  Hampsten, Mujeres de Occidente, as súas terras e as súas vidas.  Schlissel  e está a traballar nunha historia de cinco mulleres de  vaudeville americano.
+Para o seu libro de «Diarios de viaxe», analizou case 100 diarios desas mulleres pioneiras e atopou algúns patróns comúns:
+  - A maioría das mulleres fixeron esas viaxes en contra da súa vontade, abandonando os seus fogares e familias por decisión imposición dos seus maridos.
+  - Unha de cada cinco mulleres estaba xa embarazada cando iniciou a viaxe e a inmensa maioría seguiron parindo sen tempo para parar. En moitos casos con familias mesmo de 10 fillos.
+O mesmo enfoque de investigación foi utilizado anteriormente por [[https://es.wikipedia.org/wiki/Elizabeth_Fries_Lummis_Ellet|Elizabeth Fries Lummis Ellet]] (1818-1877), s iendo a primeira historiadora en escribir  extensivamente sobre a relación das mulleres coa Revolución Americana.
+<blockquote>Cría que as mulleres daban forma á historia coa súa influencia, o que se facía con «sentimento». Cría que era tan difícil de definir que declarou que «a historia non lle pode facer xustiza»</blockquote>
+Elizabeth publicou un número importante de libros de distintos xéneros, desde posuía, relatos históricos e descricións de viaxes e colaborou en distintos xornais locais. Pero a que foi posiblemente a súa obra máis importante foi sen dúbida unha ampla historia das mulleres durante a Guerra de Independencia dos Estados Unidos. A partir de cartas persoais, xornais e entrevistas a algunhas das protagonistas da contenda, expuxo a vida das mulleres mentres os homes loitaban na fronte, converténdose na primeira escritora e historiadora en dar voz á visión feminina da guerra.
+É dicir, en achegar para eliminar rumbos.
+A primeira edición saíu á luz en 1848, uns dous anos despois de iniciar o ambicioso proxecto. Os dous volumes das mulleres da revolución americana, convertéronse en tres en 1850 cunha edición de material adicional. Tal foi o éxito que tivo a obra e o recoñecemento da crítica.
+----
+Na miña lista de recomendacións pendentes está a [[http://www.plataformaeditorial.com/ficha/285/1/4360/historia-intima-de-la-humanidad.html|Historia íntima da humanidade]], de [[http://www.elcultural.com/revista/letras/Historia-intima-de-la-humanidad/35587|Theodore Zeldin]]: unha historia de persoas comúns e concretas coas que se examinan algunhas das cuestións que máis afectan e interesan ás xeracións actuais. Polo visto é unha obra excepcional que «convida á reflexión sobre as grandes e pequenas cuestións da vida cotiá e da relación entre homes e mulleres».
+Sen dubida, [[http://wiki.de-mudanza.net/esp/doku.php/historias_ciudadanas?s[]=historias&s[]=son&s[]=datos&s[]=alma|as historias son datos con alma]].
+</WRAP>
+==== "Cosa pensano le ragazze" ====
+<WRAP center round box 95%>
+[[http://elpais.com/elpais/2016/08/09/mujeres/1470743211_584006.html|Que pensan as mulleres?]]
+[[https://it.wikipedia.org/wiki/Concita_De_Gregorio|Concita de Gregorio]] (Pisa, 1963) é a única muller xornalista en Italia que conseguiu chegar a dirixir un medio nacional e unha das poucas no mundo en chegar a este posto. A súa experiencia á fronte de  L’ Unità (2008-2011), con todo, acabou de forma abrupta e viuse obrigada a facer fronte ás débedas e causas xudiciais dos que non se encargou a sociedade editora do histórico xornal fundado por  Gramsci ao entrar en bancarrota. “Tras marcharme, empezaron a chegarme citacións. Pegueime dous anos de tribunal en tribunal por noticias que publicaramos na era Berlusconi", explica alén do teléfono que aquilo se converteu case nun atentado contra a liberdade de prensa, "chegou a ser unha eliminación case física”.
+Tras a súa saída de  L’ Unità regresou á  Repubblica, onde decidiu “volver namorarse” do seu oficio e  redescubrir os motivos que no seu día a impulsaron a converterse en xornalista. Decidiu comezar un proxecto chamado Cousa  pensano lle  ragazze (Que pensan as mozas) no que mulleres de toda Italia explican por que lles gusta xogar a fútbol, cal é o secreto para levar 32 anos casada, o  hartazgo de ter que responder por que aínda non tes fillos e que é o que cambiarían nas súas vidas. Desde voces anónimas, ata públicas como Ada  Colau, colaboraron. Un blogue do que acabou saíndo un libro que foi número uno nas listas de vendas.
+Ademais das razóns persoais, outra razón impulsoulle a dar voz ás mulleres. “Moitas veces pedíanme artigos de opinión sobre os crimes de xénero. Evidentemente, os temas de mulleres só escríbenos as mulleres, hai machismo ata niso. E eu cada vez respondía que non era capaz de meterme na mente delas. É un tipo de xornalismo equivocado. O que habería que facer sería falar coas mulleres e escoitar que teñen que dicir”. Así que vendeu ao seu xornal a idea de comezar unha investigación sobre as ideas das mulleres. Unha proposta que foi rexeitada.
+Rebelouse e decidiu [[https://video.repubblica.it/cosa-pensano-le-ragazze|abordar o proxecto pola súa conta]]:
+<WRAP center round tip 85%>
+Chamei a dez coñecidas da miña contorna, a profesora dun dos meus fillos, unha amiga da infancia, a  verdulera e propúxenlles compartir este proxecto. Cada unha na nosa cidade e nas nosas viaxes usariamos o móbil para entrevistar con preguntas simples a mulleres de todas partes de Italia.
+Cando levabamos 500 vídeos contactaron comigo persoas da industria do cinema e a televisión. Entón volvín vendelo no meu xornal. Díxenlles: achégase o 8 de marzo e pedirédesme unha peza sobre o Día da Muller, eu vólvovos a propoñer esta idea e escoitar por centos de mulleres. Nós montaramos unha pequena produtora para xestionar todo e entón dixeron que si. Todo creceu moi rápido. As mulleres que foran entrevistadas pedían á súa vez entrevistar a máis, outras se gravaban a si mesmas e enviábannos os vídeos, ata unha moza en Arabia Saudita comezou a entrevistar as mozas do seu país.
+</WRAP>
+[[https://video.repubblica.it/cosa-pensano-le-ragazze|{{ http://economia.enigualdade.com/esp/lib/exe/fetch.php?w=500&tok=4cd1bc&media=3_anexos:que-piensan-las-chicas.jpg?500 |}}]]
+Na entrevista pregúntanlle se cre que algún dos problemas que tivo á fronte de  L’ Unità están relacionados co feito de ser muller, e teno moi claro:
+<blockquote>Gustaríame dicirche que non houbo ningunha diferenza que todos os directores sofren ataques, pero non podo. A diferenza está na calidade das críticas. Contra unha muller, aumenta a vulgaridade e os ataques á vida privada. Cuéstionase quen che poña aí, con quen estiveches para chegar a ese posto… Se ao final entenden que ti estás aí pola túa valía, identifícano como un fallo do sistema e entón tentan eliminarche. Chegaron [[http://www.liberoquotidiano.it/news/personaggi/1324067/Aldo-Grasso-contro-la-De-Gregorio---Madame-Bovary-del-progressismo-finto-sexy-.html|a chamarme Madame Bovary do periodismo…]]</blockquote>
+Talvez por iso di que o libro que naceu do proxecto está dedicado aos homes: //para que entendan que é a súa quenda//.
+</WRAP>
 ===== Máxima promiscuidade entre métodos =====
@@ Línea 89: / Línea 167: @@
 O asunto da perspectiva de xénero ten que vir de serie porque non é un adorno nin un complemento, pero non é algo a incorporar senón todo o contrario: **hai que desactivar os mecanismos que a dificultan para ir reducindo sesgos** polo que temos que traballar mentres se fala de tecnoloxía, de servizos, de ocio e de modelos de negocio… **Trátase de traballar con formatos de maior aceptación desde a perspectiva cidadá para xerar interese nos diferentes contextos sociais e profesionais**.
-A aplicación da perspectiva de xénero configúrase como a única alternativa posible, e a máis universal, para a evolución cara a unha sociedade baseada na diversidade, o que significa contemplar a diferenza como un valor. Non se trata de “gañar terreo” senón de adquirir consciencia para deseñar un obxectivo compartido: que mulleres e homes <fc #800080>precisamos visualizar conxuntamente novos marcos de actuación e re-coñecer os que foron solapados pola “estereotipante normalidade”</fc>.
+A aplicación da perspectiva de xénero configúrase como a única alternativa posible, e a máis universal, para a evolución cara a unha sociedade baseada na diversidade, o que significa contemplar a diferenza como un valor. Non se trata de “gañar terreo” senón de adquirir consciencia para deseñar un obxectivo compartido: que mulleres e homes <color #800080>precisamos visualizar conxuntamente novos marcos de actuación e re-coñecer os que foron solapados pola “estereotipante normalidade”</color>.
 En base a isto, a formulación desde calquera área do coñecemento ou da arte **non debe ser o de “combater os síntomas” senón o de xerar contextos compartidos e elos para as diferenzas**.