Diferencias

Muestra las diferencias entre dos versiones de la página.

--- metodoloxia [2020/01/05 10:29] – [Resumo Vs. Síntese] isabel
+++ metodoloxia [2024/02/22 19:21] (actual) – iagoglez
@@ Línea 1: / Línea 1: @@
-<fs large><fc #6495ed>**Indagar desde o cotián**  / Metolodoxía</fc></fs>
+<fs large><color #6495ed>**Indagar desde o cotián**  / Metolodoxía</color></fs>
 {{http://wiki.de-mudanza.net/esp/lib/exe/fetch.php/0_presentacion:informacion-conocimiento-visionn1.jpg?300 |}}
@@ Línea 46: / Línea 46: @@
   * Para crear síntese hai que manter viva a  autoexigencia da aprendizaxe, a procura constante das inspiracións que se filtren en axendas saturadas
+</WRAP>
+\\
+==== Menos engadir e MAIS reformular ====
+<WRAP center round box 95%>
+<blockquote>Quen facemos a historia das mulleres non tratamos de poñer un suplemento á historia, tratamos de reformular a historia, cremos que a inclusión das mulleres na historia obriga a repensar a historia en conxunto, queremos unha historia da humanidade, unha historia que non fale só dos homes.</blockquote>
+Isto dicía [[https://es.wikipedia.org/wiki/Gloria_Nielfa|Gloria Nielfa]] no seu discurso da cerimonia en que foi recoñecida co premio Clara Campoamor.
+<fs medium>**[[familia#maria_telo_y_la_reforma_del_codigo_civil|María Telo]]**</fs>
+[[http://campus.usal.es/gabinete/comunicacion/Discurso_Maria_Telo.pdf|Discurso María Tello, nomeamento Doutora  Honoris na Universidade de Salamanca]]
+\\
+<html> <center>
+<iframe src="http://docs.google.com/gview?url=http://economia.enigualdade.com/PDFS/Discurso_Maria_Telo.pdf&embedded=true" style="width:600px; height:600px;" frameborder="0"></iframe>
+</center> </html>
+\\
 </WRAP>
@@ Línea 80: / Línea 99: @@
 </WRAP>
-===== Enfoques de investigación: A importancia de ser =====
+===== Enfoques de investigación  =====
 ----
+==== A importancia de ser ====
 <WRAP center round box 95%>
 [[http://enigualdade.com/2016/01/17/enfoques-de-investigacion-la-importancia-del-ser/|{{ http://economia.enigualdade.com/esp/lib/exe/fetch.php?w=500&tok=671a76&media=3_anexos:mujeres-oeste.jpg?500 |}}]]
@@ Línea 110: / Línea 131: @@
 Sen dubida, [[http://wiki.de-mudanza.net/esp/doku.php/historias_ciudadanas?s[]=historias&s[]=son&s[]=datos&s[]=alma|as historias son datos con alma]].
+</WRAP>
+==== "Cosa pensano le ragazze" ====
+<WRAP center round box 95%>
+[[http://elpais.com/elpais/2016/08/09/mujeres/1470743211_584006.html|Que pensan as mulleres?]]
+[[https://it.wikipedia.org/wiki/Concita_De_Gregorio|Concita de Gregorio]] (Pisa, 1963) é a única muller xornalista en Italia que conseguiu chegar a dirixir un medio nacional e unha das poucas no mundo en chegar a este posto. A súa experiencia á fronte de  L’ Unità (2008-2011), con todo, acabou de forma abrupta e viuse obrigada a facer fronte ás débedas e causas xudiciais dos que non se encargou a sociedade editora do histórico xornal fundado por  Gramsci ao entrar en bancarrota. “Tras marcharme, empezaron a chegarme citacións. Pegueime dous anos de tribunal en tribunal por noticias que publicaramos na era Berlusconi", explica alén do teléfono que aquilo se converteu case nun atentado contra a liberdade de prensa, "chegou a ser unha eliminación case física”.
+Tras a súa saída de  L’ Unità regresou á  Repubblica, onde decidiu “volver namorarse” do seu oficio e  redescubrir os motivos que no seu día a impulsaron a converterse en xornalista. Decidiu comezar un proxecto chamado Cousa  pensano lle  ragazze (Que pensan as mozas) no que mulleres de toda Italia explican por que lles gusta xogar a fútbol, cal é o secreto para levar 32 anos casada, o  hartazgo de ter que responder por que aínda non tes fillos e que é o que cambiarían nas súas vidas. Desde voces anónimas, ata públicas como Ada  Colau, colaboraron. Un blogue do que acabou saíndo un libro que foi número uno nas listas de vendas.
+Ademais das razóns persoais, outra razón impulsoulle a dar voz ás mulleres. “Moitas veces pedíanme artigos de opinión sobre os crimes de xénero. Evidentemente, os temas de mulleres só escríbenos as mulleres, hai machismo ata niso. E eu cada vez respondía que non era capaz de meterme na mente delas. É un tipo de xornalismo equivocado. O que habería que facer sería falar coas mulleres e escoitar que teñen que dicir”. Así que vendeu ao seu xornal a idea de comezar unha investigación sobre as ideas das mulleres. Unha proposta que foi rexeitada.
+Rebelouse e decidiu [[https://video.repubblica.it/cosa-pensano-le-ragazze|abordar o proxecto pola súa conta]]:
+<WRAP center round tip 85%>
+Chamei a dez coñecidas da miña contorna, a profesora dun dos meus fillos, unha amiga da infancia, a  verdulera e propúxenlles compartir este proxecto. Cada unha na nosa cidade e nas nosas viaxes usariamos o móbil para entrevistar con preguntas simples a mulleres de todas partes de Italia.
+Cando levabamos 500 vídeos contactaron comigo persoas da industria do cinema e a televisión. Entón volvín vendelo no meu xornal. Díxenlles: achégase o 8 de marzo e pedirédesme unha peza sobre o Día da Muller, eu vólvovos a propoñer esta idea e escoitar por centos de mulleres. Nós montaramos unha pequena produtora para xestionar todo e entón dixeron que si. Todo creceu moi rápido. As mulleres que foran entrevistadas pedían á súa vez entrevistar a máis, outras se gravaban a si mesmas e enviábannos os vídeos, ata unha moza en Arabia Saudita comezou a entrevistar as mozas do seu país.
+</WRAP>
+[[https://video.repubblica.it/cosa-pensano-le-ragazze|{{ http://economia.enigualdade.com/esp/lib/exe/fetch.php?w=500&tok=4cd1bc&media=3_anexos:que-piensan-las-chicas.jpg?500 |}}]]
+Na entrevista pregúntanlle se cre que algún dos problemas que tivo á fronte de  L’ Unità están relacionados co feito de ser muller, e teno moi claro:
+<blockquote>Gustaríame dicirche que non houbo ningunha diferenza que todos os directores sofren ataques, pero non podo. A diferenza está na calidade das críticas. Contra unha muller, aumenta a vulgaridade e os ataques á vida privada. Cuéstionase quen che poña aí, con quen estiveches para chegar a ese posto… Se ao final entenden que ti estás aí pola túa valía, identifícano como un fallo do sistema e entón tentan eliminarche. Chegaron [[http://www.liberoquotidiano.it/news/personaggi/1324067/Aldo-Grasso-contro-la-De-Gregorio---Madame-Bovary-del-progressismo-finto-sexy-.html|a chamarme Madame Bovary do periodismo…]]</blockquote>
+Talvez por iso di que o libro que naceu do proxecto está dedicado aos homes: //para que entendan que é a súa quenda//.
 </WRAP>
 ===== Máxima promiscuidade entre métodos =====
@@ Línea 118: / Línea 167: @@
 O asunto da perspectiva de xénero ten que vir de serie porque non é un adorno nin un complemento, pero non é algo a incorporar senón todo o contrario: **hai que desactivar os mecanismos que a dificultan para ir reducindo sesgos** polo que temos que traballar mentres se fala de tecnoloxía, de servizos, de ocio e de modelos de negocio… **Trátase de traballar con formatos de maior aceptación desde a perspectiva cidadá para xerar interese nos diferentes contextos sociais e profesionais**.
-A aplicación da perspectiva de xénero configúrase como a única alternativa posible, e a máis universal, para a evolución cara a unha sociedade baseada na diversidade, o que significa contemplar a diferenza como un valor. Non se trata de “gañar terreo” senón de adquirir consciencia para deseñar un obxectivo compartido: que mulleres e homes <fc #800080>precisamos visualizar conxuntamente novos marcos de actuación e re-coñecer os que foron solapados pola “estereotipante normalidade”</fc>.
+A aplicación da perspectiva de xénero configúrase como a única alternativa posible, e a máis universal, para a evolución cara a unha sociedade baseada na diversidade, o que significa contemplar a diferenza como un valor. Non se trata de “gañar terreo” senón de adquirir consciencia para deseñar un obxectivo compartido: que mulleres e homes <color #800080>precisamos visualizar conxuntamente novos marcos de actuación e re-coñecer os que foron solapados pola “estereotipante normalidade”</color>.
 En base a isto, a formulación desde calquera área do coñecemento ou da arte **non debe ser o de “combater os síntomas” senón o de xerar contextos compartidos e elos para as diferenzas**.