Herramientas de usuario

Herramientas del sitio


oleiras_galegas

Diferencias

Muestra las diferencias entre dos versiones de la página.

Enlace a la vista de comparación

Ambos lados, revisión anteriorRevisión previa
Próxima revisión
Revisión previa
oleiras_galegas [2020/01/19 15:14] – [Sesgos da apropiación dos meritos] isabeloleiras_galegas [2024/02/22 19:19] (actual) iagoglez
Línea 1: Línea 1:
-<fs large><fc #6495ed>**Anexos**  /  Oleiras galegas</fc></fs>+<fs large><color #6495ed>**Anexos**  /  Oleiras galegas</color></fs>
  
 <blockquote>{{:1_antecedentes:lola-de-penelas.jpg?150 |}} \\ **Lola de Penelas** foi unha afamada oleira de  Gundivós que en tempos visitaba as casas para reparar as pezas que sufrían danos.  <blockquote>{{:1_antecedentes:lola-de-penelas.jpg?150 |}} \\ **Lola de Penelas** foi unha afamada oleira de  Gundivós que en tempos visitaba as casas para reparar as pezas que sufrían danos. 
Línea 32: Línea 32:
 Unha vez que se tiña a arxila, facíanse os pelouros, que son os anacos precisos para pór na forma da roda (parte superior do torno) e conseguir unha peza. **A confección da peza desde a roda ao forno require unha gran variedade de tarefas** realizadas no contorno do obradoiro que van desde levantar ou darlle forma na roda, pasan pola confección de asas, continúan co secado e rematan coa decoración. <wrap hi>Neste caso, a axuda de toda a familia e, incluso, de xornaleiros para a roda é anotada por diferentes testemuñas</wrap> Unha vez que se tiña a arxila, facíanse os pelouros, que son os anacos precisos para pór na forma da roda (parte superior do torno) e conseguir unha peza. **A confección da peza desde a roda ao forno require unha gran variedade de tarefas** realizadas no contorno do obradoiro que van desde levantar ou darlle forma na roda, pasan pola confección de asas, continúan co secado e rematan coa decoración. <wrap hi>Neste caso, a axuda de toda a familia e, incluso, de xornaleiros para a roda é anotada por diferentes testemuñas</wrap>
  
-<fc #800080>As mulleres, coma no proceso anterior, participaban de todas as tarefas salvo a roda, que foi exclusiva dos homes e na que existía unha veda social, un tabú, para elas</fc>. Non obstante, a pesar do tabú de traballar na roda, as mulleres confeccionaban algunhas pezas á man ou partes delas, como asas, decoración ou listado unha vez que as pezas estaban secas.+<color #800080>As mulleres, coma no proceso anterior, participaban de todas as tarefas salvo a roda, que foi exclusiva dos homes e na que existía unha veda social, un tabú, para elas</color>. Non obstante, a pesar do tabú de traballar na roda, as mulleres confeccionaban algunhas pezas á man ou partes delas, como asas, decoración ou listado unha vez que as pezas estaban secas.
  
 Outra fase de confección das pezas é **a fornada, un proceso crucial na olaría tradicional que se realizaba fóra do obradoiro, nos fornos comunais**. A fornada <wrap hi>requiría xornadas enteiras de traballo duro no que estaban en xogo as tarefas desenvolvidas no transcurso dun mes ou mes e medio para unha familia enteira</wrap>. Este conxunto coordinado de tarefas (traslado ao forno empezando polas pezas recocidas, vidrado, limpeza, enforna...) precisaba dos e das membros da familia e persoas a xornal, polo que a diferenciación de tarefas e a organización eran fundamentais.  Outra fase de confección das pezas é **a fornada, un proceso crucial na olaría tradicional que se realizaba fóra do obradoiro, nos fornos comunais**. A fornada <wrap hi>requiría xornadas enteiras de traballo duro no que estaban en xogo as tarefas desenvolvidas no transcurso dun mes ou mes e medio para unha familia enteira</wrap>. Este conxunto coordinado de tarefas (traslado ao forno empezando polas pezas recocidas, vidrado, limpeza, enforna...) precisaba dos e das membros da familia e persoas a xornal, polo que a diferenciación de tarefas e a organización eran fundamentais. 
  
-As fornadas comezan co traslado das pezas desde os obradoiros ata os fornos. <fc #800080>Se o obradoiro estaba lonxe do forno, facíase en cestos con palla que as mulleres levaban na cabeza e facía falta a axuda dunha ou dúas persoas para colocalo na cabeza debido ao seu peso e fraxilidade</fc>. Esta tarefa dá lugar á **especialización denominada de carrexadoras**, q<wrap hi>ue atendían as demandas do enfornador, aquel que dirixía a fornada e indicaba o tipo de pezas que precisaba poñer no forno</wrap>+As fornadas comezan co traslado das pezas desde os obradoiros ata os fornos. <color #800080>Se o obradoiro estaba lonxe do forno, facíase en cestos con palla que as mulleres levaban na cabeza e facía falta a axuda dunha ou dúas persoas para colocalo na cabeza debido ao seu peso e fraxilidade</color>. Esta tarefa dá lugar á **especialización denominada de carrexadoras**, q<wrap hi>ue atendían as demandas do enfornador, aquel que dirixía a fornada e indicaba o tipo de pezas que precisaba poñer no forno</wrap>
  
 **As carrexadoras tamén transportaban as pezas ao obradoiro unha vez cocidas**. Entre elas destacou Elvira de Clara, de quen se di que non perdeu unha peza en todos os seus anos de traballo.  **As carrexadoras tamén transportaban as pezas ao obradoiro unha vez cocidas**. Entre elas destacou Elvira de Clara, de quen se di que non perdeu unha peza en todos os seus anos de traballo. 
Línea 42: Línea 42:
 Outras **tarefas asignadas ás mulleres, chamadas lameadoras ou lamiadoras, foi a preparación e colocación da lama para tapar os ocos entre os ladrillos das paredes do forno propiciando que a calor e o fume se concentrasen na carga**. Dise que María de Caslida foi moi boa lameadora.  Outras **tarefas asignadas ás mulleres, chamadas lameadoras ou lamiadoras, foi a preparación e colocación da lama para tapar os ocos entre os ladrillos das paredes do forno propiciando que a calor e o fume se concentrasen na carga**. Dise que María de Caslida foi moi boa lameadora. 
  
-Finalmente, **un labor destacado encargado ás mulleres foi facer os fumes**. <wrap hi>Esta tarefa require paciencia e coñecemento para ir atizando o lume do forno no comezo da fornada. É un momento crucial pois, de se quentar moi rápido, poderíase arruinar toda a carga do forno.</wrap> Da importancia desta tarefa nace o nome de <fc #800080>muller dos fumes</fc>. +Finalmente, **un labor destacado encargado ás mulleres foi facer os fumes**. <wrap hi>Esta tarefa require paciencia e coñecemento para ir atizando o lume do forno no comezo da fornada. É un momento crucial pois, de se quentar moi rápido, poderíase arruinar toda a carga do forno.</wrap> Da importancia desta tarefa nace o nome de <color #800080>muller dos fumes</color>. 
  
 Entre as mulleres dos fumes que se recordan están Carmela da Grecha, Lola do Rulo, Consuelo de Quiterio, Filomena de Marinero e Lola de Veloi. Ademais, recórdase a Lola do Ghañoto, quen dirixía e participaba en todas as tarefas descritas salvo no enfornado e na roda. Outra muller que destacou como carrexadora foi Manuela de Mariñán, que tamén foi muller dos fumes e quen se encarga na actualidade, aos seus case 80 anos, de facer os fumes nas coceduras tradicionais do Ecomuseo do Forno do Forte durante a Mostra de olaría tradicional que ten lugar cada mes de agosto desde hai xa 30 anos. Entre as mulleres dos fumes que se recordan están Carmela da Grecha, Lola do Rulo, Consuelo de Quiterio, Filomena de Marinero e Lola de Veloi. Ademais, recórdase a Lola do Ghañoto, quen dirixía e participaba en todas as tarefas descritas salvo no enfornado e na roda. Outra muller que destacou como carrexadora foi Manuela de Mariñán, que tamén foi muller dos fumes e quen se encarga na actualidade, aos seus case 80 anos, de facer os fumes nas coceduras tradicionais do Ecomuseo do Forno do Forte durante a Mostra de olaría tradicional que ten lugar cada mes de agosto desde hai xa 30 anos.
Línea 48: Línea 48:
 Os fumes deixaban paso aos tizadores, que achegaban o toxo á boca do forno e por veces ou quendas ían introducíndoa xunto co enfornador. A fornada finalizaba coa carroa, na que se ofrecía xantar para as persoas que participaron na fornada a xeito de celebración por terminar a produción de pezas. Os fumes deixaban paso aos tizadores, que achegaban o toxo á boca do forno e por veces ou quendas ían introducíndoa xunto co enfornador. A fornada finalizaba coa carroa, na que se ofrecía xantar para as persoas que participaron na fornada a xeito de celebración por terminar a produción de pezas.
  
-Unha vez rematado o proceso de realización da peza coa desenforna, procedíase á **venda da produción a través dos comerciantes**, chamados xalleiros e arrieiros, **ben en feiras ou ben a través das chamadas <fc #800080>escardeleiras</fc>**. Estas vendían a escardada, aquelas pezas que por estar defectuosas non se adquirían a través de comerciantes pero que estaban en condicións de uso.+Unha vez rematado o proceso de realización da peza coa desenforna, procedíase á **venda da produción a través dos comerciantes**, chamados xalleiros e arrieiros, **ben en feiras ou ben a través das chamadas <color #800080>escardeleiras</color>**. Estas vendían a escardada, aquelas pezas que por estar defectuosas non se adquirían a través de comerciantes pero que estaban en condicións de uso.
  
 A vivencia do mundo da olaría nos anos da posguerra fálanos dun proceso de produción que requiría moita man de obra e un grande esforzo en anos de necesidade e precariedade. Nenas e nenos comezaban a traballar ben cedo e nos anos 50 moitas e moitos deixaron as casas cara á emigración, o que supuxo unha gran ruptura na produción oleira de Buño. A vivencia do mundo da olaría nos anos da posguerra fálanos dun proceso de produción que requiría moita man de obra e un grande esforzo en anos de necesidade e precariedade. Nenas e nenos comezaban a traballar ben cedo e nos anos 50 moitas e moitos deixaron as casas cara á emigración, o que supuxo unha gran ruptura na produción oleira de Buño.
Línea 59: Línea 59:
  
 <WRAP center round box 95%> <WRAP center round box 95%>
-<fc #ff0000>O</fc>s oleir<fc #ff0000>o</fc>s de Buño, reconocid<fc #ff0000>o</fc>s coa Medalla de Ouro de Belas Artes que lLes entregará el Rei en una próxima ceremonia en A Coruña, conforman el pueblo alfarero con mayor arraigo tradicional en Europa. [[https://docplayer.es/14079249-Www-laopinioncoruna-com-ano-ix-no-383-domingo-8-de-junio-de-2008.html|Reportaxe na Opinión Coruña]].+<color #ff0000>O</color>s oleir<color #ff0000>o</color>s de Buño, reconocid<color #ff0000>o</color>s coa Medalla de Ouro de Belas Artes que lLes entregará el Rei en una próxima ceremonia en A Coruña, conforman el pueblo alfarero con mayor arraigo tradicional en Europa. [[https://docplayer.es/14079249-Www-laopinioncoruna-com-ano-ix-no-383-domingo-8-de-junio-de-2008.html|Reportaxe na Opinión Coruña]].
 \\ \\
 <html> <center>  <html> <center> 
oleiras_galegas.1579443296.txt.gz · Última modificación: 2023/05/12 13:01 (editor externo)