Herramientas de usuario

Herramientas del sitio


viuvas_de

Diferencias

Muestra las diferencias entre dos versiones de la página.

Enlace a la vista de comparación

Ambos lados, revisión anteriorRevisión previa
Próxima revisión
Revisión previa
viuvas_de [2019/12/16 20:31] – [El sistema de pensiones] isabelviuvas_de [2024/02/22 19:15] (actual) iagoglez
Línea 1: Línea 1:
-<fs large><fc #6495ed>**O diñeiro das mulleres**  / "Viúvas de"</fc></fs>+<fs large><color #6495ed>**O diñeiro das mulleres**  / "Viúvas de"</color></fs>
  
 <blockquote>Desde Edmund Burke ata  Antonin  Scalia e Donald  Trump, desde John  C.  Calhoun ata  Ayn  Rand, //A mente reaccionaria// avanza a idea de que todas as ideoloxías de dereitas, desde o século  xviii ata hoxe, son improvisacións sobre o mesmo tema: a experiencia vivida de ter poder, velo ameazado e tratar de mantelo.</blockquote> <blockquote>Desde Edmund Burke ata  Antonin  Scalia e Donald  Trump, desde John  C.  Calhoun ata  Ayn  Rand, //A mente reaccionaria// avanza a idea de que todas as ideoloxías de dereitas, desde o século  xviii ata hoxe, son improvisacións sobre o mesmo tema: a experiencia vivida de ter poder, velo ameazado e tratar de mantelo.</blockquote>
Línea 5: Línea 5:
 ===== Sesgos ocultos ou ocultados? ===== ===== Sesgos ocultos ou ocultados? =====
 ---- ----
 +==== Os cambios teñen autoría ====
 +
 +<WRAP center round box 95%>
 +
 +<WRAP center round info 90%>
 +{{ http://economia.enigualdade.com/esp/lib/exe/fetch.php?w=500&tok=51418d&media=3_anexos:maria-telo-articulo.png?500 |}}
 +
 +Texto do artigo de [[familia#maria_telo_y_la_reforma_del_codigo_civil|María Telo]] en ABC (Madrid), páx. 64 o 18/01/1998
 +
 +Interesada polo libro “Historia das mulleres en España”, das profesoras Elisa Garrido, Pilar  Folguera, Margarita Ortega e Cristina Segura, a súa lectura levoume a <color #800080>constatar que onde se trata o final do franquismo e da democracia e cambio social, hai unha gran lagoa que nos afecta ás mulleres xuristas que tanto loitamos por erradicar do Dereito de Familia (Código Civil e Código de Comercio) o trato discriminatorio que a muller sufría</color>
 +
 +Cando en **setembro de 1969** eu iniciei a loita por liberar á muller das cadeas xurídicas, <color #800080>a súa situación era tan  vejatoria e  alienante dentro da familia, con proxección no público</color>, que había artigos como o 1263, que situaba á muller casada entre os menores, os tolos ou dementes e os  sordomudos que non sabían ler nin escribir. O artigo 57 obrigaba á muller para obedecer ao marido e <color #800080>a licenza  marital era como a súa  sombre para todos os actos da vida</color>. Sen licenza, practicamente, a muller só podía facer testamento.
 +
 +**Sen licenza**, a muller non podía traballar, nin cobrar o seu salario, **nin exercer o comercio, nin ocupar cargos**, nin abrir contas correntes en bancos, nin sacar o seu pasaporte, nin o carné de conducir, etc. **Se contraía matrimonio cun estranxeiro perdía a nacionalidade** e era considerada estranxeira -aínda que non saíse na súa vida de España-; entón <color #800080>estendíaselle carta de residente e perdía a eficacia dos seus estudos, non podía ser funcionaria e necesitaba permiso para traballar</color>. Sen a licenza <color #800080>non podía aceptar ou repudiar herdanzas, aínda que fosen dos seus pais, nin pedir a súa partición, non ser  albacea; nin ser titor, nin ser testemuña en testamentos, nin defenderse ante os tribunais (salvo en xuízo criminal), nin defender os seus bens propios; nin vender ou hipotecar estes bens; nin dispoñer das lucrativas máis que para facer a compra diaria, aínda que os lucrativos procedesen do seu soldo ou salario</color>. Pola contra, **o marido podía dispoñer libremente dos lucrativos** (salvo inmobles ou establecementos mercantís) e ela non tiña máis dereito que a recibir a metade do que queda ao falecer el. Estaba <color #800080>obrigada a seguir ao marido  dondequiera que el fixase a residencia</color>.
 +
 +**E parece que isto nunca existiu ou que se fixo só. Non, non se fixo só**. A reforma está contida en Leis. E **para conseguir estas leis, fomos moitas as mulleres xuristas que traballamos anos ata a  extenuación, sen axudas nin subvencións**. Primeiro unhas poucas desde unha Comisión de estudos Xurídicos e logo desde a Asociación Española de Mujeres Xuristas, ambas as fundadas e presididas por min. Divulgabamos  o Dereito e conseguimos que por primeira vez, a muller española entrase na Comisión de Codificación do Ministerio de Xustiza para estudar a reforma.
 +
 +Cando se aprobou a Constitución, que eliminou toda discriminación por razón de sexo, xa existía **a Lei do 2 de maio de 1975, que quitou a obediencia ao marido (para o que suei tinta chinesa na Comisión de Codificación), a licenza  marital**, que converteu á muller en persoa; deixou esta de perder a nacionalidade por razón de matrimonio e varreu case todas as discriminacións antes mencionadas, <color #800080>deixando o camiño libre para atacar dous fundamentais: a administración dos lucrativos e a patria potestade</color>, que xuntamente coa filiación, o matrimonio e o divorcio, foron obxecto das leis do 13 de maio de 1981 e 7 de xullo do mesmo ano; pero os anteproxectos en que se basean estas dúas leis, estudámolos na Comisión de Codificación e concluímolos no ano 1978. Coa súa promulgación alcanzaron plena eficacia os principios de igualdade da Constitución.
 +
 +Comprendo que pasou moito tempo desde entón, e as cousas esquécense, tanto que eu xa son unha anciá de 82 anos. Pero para sabelo, non hai máis que investigar nas hemerotecas, que é onde se garda a vida en vivo. **É curioso que haxa cousas que sendo noticias durante anos, logo esquézanse  obstinadamente sen saber ben por que, pero o que foi, foi**.
 +</WRAP>
 +\\
 +<html> <center> 
 +<iframe src="http://docs.google.com/gview?url=http://economia.enigualdade.com/PDFS/
 +articulo_investigadaras-de-la-mujer.pdf&embedded=true" style="width:600px; height:600px;" frameborder="0"></iframe>
 +</center> </html>
 +\\
 +</WRAP>
 +
 ==== O sistema de pensións ==== ==== O sistema de pensións ====
  
Línea 18: Línea 47:
 Entre os motivos desta pobreza programada, está, sen dúbida, a propia configuración do noso sistema de pensións. Un sistema cuestionado estes últimos meses polos miles e miles de pensionistas que tomaron as rúas en exemplar exercicio de democracia. Homes e mulleres que cuestionan a súa xustiza, á vez que reclaman o seu dereito para vivir con dignidade. Pero que hai delas? Non merece unha mirada específica de xénero o actual  cuestionamiento do sistema? **[[http://docemiradas.net/contraprogramar-la-pobreza/|Seguir lendo]]** Entre os motivos desta pobreza programada, está, sen dúbida, a propia configuración do noso sistema de pensións. Un sistema cuestionado estes últimos meses polos miles e miles de pensionistas que tomaron as rúas en exemplar exercicio de democracia. Homes e mulleres que cuestionan a súa xustiza, á vez que reclaman o seu dereito para vivir con dignidade. Pero que hai delas? Non merece unha mirada específica de xénero o actual  cuestionamiento do sistema? **[[http://docemiradas.net/contraprogramar-la-pobreza/|Seguir lendo]]**
 </WRAP> </WRAP>
-==== Hasta 1981...  ====+==== Ata 1981...  ====
  
 <WRAP center round box 95%> <WRAP center round box 95%>
  
-[[http://docemiradas.net/mis-abuelas-y-la-ley/#_ftn5|Mis abuelas y la ley]]+[[http://docemiradas.net/mis-abuelas-y-la-ley/#_ftn5|As miñas avoas e a lei]]
  
-En 1977, fue noticia que la Dirección General de Notariado dictara una resolución otorgando la plena facultad de la mujer respecto a sus propios bienesaun cuando sea casada en régimen de gananciales” (!), generando el siguiente titular tan obvio en El País: [[https://elpais.com/diario/1977/02/18/ultima/225068401_850215.html|La mujer casada podrá comprar bienes inmuebles]] El artículo nos informa de <wrap hi>contradicciones que persistían vía varios artículos</wrap> que garantizaban que el marido fuese el administrador único de esta sociedadsalvo para la venta, podía disponer sin consulta ni permiso de los bienes ganancialesLa mujer, en cambio, solo dispone libremente de los bienes gananciales para la cesta de la compra.+En 1977, foi noticia que Dirección Xeral de  Notariado ditase unha resolución outorgando plena facultade da muller respecto a os seus propios bensaínda cando sexa casada en réxime de lucrativos” (!), xerando o seguinte titular tan obvio no País: [[https://elpais.com/diario/1977/02/18/ultima/225068401_850215.html|A muller casada poderá comprar bens inmobles]] El artigo nos informa de <wrap hi>contradicións que persistían vía varios artigos</wrap> que garantían que marido fose o administrador único desta sociedadesalvo para a venda, podía dispoñer sen consulta nin permiso dos bens adquiridosA muller, en cambio, só dispón libremente dos bens adquiridos para cesta da compra.
  
-<blockquote>Es decirlos bienes de inmediato consumo familiar, en los que la mujer dispone dado su papel tradicional avalado por la ley, de dedicación al hogar y cuidado de éste.”</blockquote>+<blockquote>É diciros bens de inmediato consumo familiar, nos que a muller dispón dado o seu papel tradicional avalado pola lei, de dedicación ao fogar e coidado deste.”</blockquote>
  
-Hasta 1981, todas nuestras madres y abuelas debían pedir permiso a padre o marido para poder trabajar, cobrar su salario, vivir fuera de la casa paterna, ejercer el comercio, abrir cuentas corrientes en bancos, sacar su pasaporte, el carné de conducir…+Ata 1981, todas as nosas nais e avoas debían pedir permiso a pai ou marido para poder traballar, cobrar o seu salario, vivir fóra da casa paterna, exercer o comercio, abrir contas correntes en bancos, sacar o seu pasaporte, carné de conducir…
  
-Concepción Arenal estudió Derecho entre 1841 1846, como oyente y disfrazada de hombre. [[mujer_y_abogacia|Solo en 1966 pudieron acceder las mujeres]] a los cargos de magistradajuez o fiscal, pues «la mujer pondría en peligro ciertos atributos a los que no debe renunciar, como son la ternurala delicadeza y la sensibilidad», de ejercer tales profesiones.+Concepción Arenal estudou Dereito entre 1841 1846, como oínte e disfrazada de home. [[mujer_y_abogacia|Só en 1966 puideron acceder as mulleres]] aos cargos de maxistradaxuíz ou fiscal, pois «a muller poñería en perigo certos atributos aos que non debe renunciar, como son a tenruradelicadeza e a sensibilidade», de exercer tales profesións.
  
-Pero aunque el tema de este proyecto se refiere al desarrollo profesional, no se puede dejar de recordar que "la venganza de la sangre" seguía siendo una facultar criminal concedida a padres y maridos para matar a hijas y esposas y a los hombres que yacían con ellas. Este "derecho", recogido ya en el Código Penal de 1870 reintroducido en la dictadura de Franco, no fue eliminado hasta 1963.+Pero aínda que o tema deste proxecto refírese ao desenvolvemento profesional, non se pode deixar de lembrar que "a vinganza do sangue" seguía sendo una facultar criminal concedida a pais e maridos para matar a fillas e esposas e aos homes que xacían con elas. Este "dereito", recollido xa no Código penal de 1870 e  reintroducido na ditadura de Franco, non foi eliminado ata 1963.
  
 +  * [[http://www.abc.es/20100915/internacional/adulteras-espana-201009151646.html|Morte por adulterio en España]]
  
-  * [[http://www.abc.es/20100915/internacional/adulteras-espana-201009151646.html|Muerte por adulterio en España]] +  * [[https://elpais.com/diario/1978/01/19/espana/254012406_850215.html|Aprobada despenalización do adulterio e do  amancebamiento]]
- +
-  * [[https://elpais.com/diario/1978/01/19/espana/254012406_850215.html|Aprobada la despenalización del adulterio y del amancebamiento]]+
 </WRAP> </WRAP>
  
-==== Las obreras en las fábricas ====+==== As obreiras nas fábricas ====
  
 <WRAP center round box 90%> <WRAP center round box 90%>
-<blockquote>**“Nunca nadie se ha opuesto a que las mujeres trabajenA lo único que hay objeciones es a pagar a las mujeres para trabajar”**.[[http://en.wikipedia.org/wiki/Gladys_Strum|Gladys Strum]], política de Saskatchewan, provincia del oeste de Canadá.</blockquote> +<blockquote>**“Nunca ninguén se opuxo a que as mulleres traballenAo único que hai obxeccións é a pagar ás mulleres para traballar”**.[[http://en.wikipedia.org/wiki/Gladys_Strum|Gladys Strum]], política de Saskatchewan, provincia do oeste de Canadá.</blockquote>
- +
-En la ciudad había un elevado número de puestos de trabajo en un determinado tipo de fábricas en las que las mujeres eran absolutamente mayoritarias: en la fábrica de tabacos, en la de cerillas, de tejidos y las relacionadas con la pesca, el salazón y las conservas.+
  
-Las trabajadoras de estas fábricas presentaban algunas notas comunesademás de la más destacable que era la composición del cuadro de personal dominado por mujeresentre las que destacan las siguientes:+Na cidade había un elevado número de postos de traballo nun determinado tipo de fábricas nas que as mulleres eran absolutamente maioritarias: na fábrica de tabacosna de mistos, de tecidos e as relacionadas coa pescao salgadura e as conservas.
  
-**1) El pago de su trabajo por “obra hecha”:** Esta circunstancia explicaen buena medida, la escasa participación de las mujeres de las fábricas en las reivindicaciones del <primero de Mayo de lucha por las ocho horas de trabajo de jornada máximaya que por si se pagaba por obra hecha, no les favorecía.+As traballadoras destas fábricas presentaban algunhas notas comúnsademais da máis destacable que era a composición do cadro de persoal dominado por mulleresentre as que destacan as seguintes:
  
-  Por similares razonestampoco se mostraron muy participativas en las múltiples huelgas generales anteriores a 1936. Lo cierto es que gracias a que las mujeres seguían trabajandoen las casas entraba al menos un jornal que “permitía” a maridos e hijos ir la huelga.+**1) O pago do seu traballo por “obra feita”:** Esta circunstancia explica, en boa medida, a escasa participación das mulleres das fábricas nas reivindicacións do 
  
 **2) Las diferencias salariales con respecto a sus compañeros:** entre un tercio y la mitad menor. Contra esta discriminación no había huelgas de protesta (ellas no se lo podían permitir y a los hombres no les interesaba). **2) Las diferencias salariales con respecto a sus compañeros:** entre un tercio y la mitad menor. Contra esta discriminación no había huelgas de protesta (ellas no se lo podían permitir y a los hombres no les interesaba).
  
-**3) Las formas de protesta empleadas por las mujeres en las fábricas:** fueronhasta bien entrado el s. XX, “más espontáneas y más viscerales” (en forma de motín) que organizadas previamente (como las huelgas). Entre los motivos de protesta destacaban:+**3) As formas de protesta empregadas polas mulleres nas fábricas:** foronata ben entrado s.  XX, “máis espontáneas e máis  viscerales” (en forma de motín) que organizadas previamente (como as folgas). Entre os motivos de protesta destacaban:
  
-  * Los relacionados con abuso de autoridad por parte de los jefes +  * Os relacionados con abuso de autoridade por parte dos xefes 
-  * La falta, mala calidadde la materia prima que trabajaban (no podían trabajar el resultado era de mala calidad y ellas trabajaban por “obra hecha”) +  * falta, ou mala calidadeda materia prima que traballaban (non podían traballar ou o resultado era de mala calidade e elas traballaban por “obra feita”) 
-  * Demandas de aumento del pago (no es correcto decir salarial ya que no les pagaban por su tiempo de trabajo+  * Demandas de aumento do pago (non é correcto dicir salarial xa que non lles pagaban polo seu tempo de traballo
-  * En apoyo otros colectivos en huelga +  * En apoio outros colectivos en folga 
-  * Por tensión y rivalidad originada entre sindicatos propios pero de diferente signo ideológico+  * Por tensión e rivalidade orixinada entre sindicatos propios pero de diferente signo ideolóxico
  
-**4) La convivencia familiar dentro de la misma fábrica:** Era habitual que coincidieran varias generaciones de mujeres de la misma familia por el derecho preferente de las hijas cuando se precisaban nuevas operarias.+**4) convivencia familiar dentro da mesma fábrica:** Era habitual que coincidisen varias xeracións de mulleres da mesma familia polo dereito preferente das fillas cando se precisaban novas operarias.
  
-<blockquote>Algo que tiene relación con el contexto de miseria y la interpretación de la implicaicón y el conocimiento por parte de las organizaciones (públicas privadas) de la época.Este mismo caso lo veremos en [[http://emalcsa.de-mudanza.net|La empresa de Aguas de A Coruña]]</blockquote> +<blockquote>Algo que ten relación co contexto de miseria e a interpretación da  implicaicón e o coñecemento por parte das organizacións (públicas privadas) da época.Leste mesmo caso verémolo na [[http://emalcsa.de-mudanza.net|empresa de Auguas da Coruña]]</blockquote> 
  
-Así como en los hombres era habitual cambiar de fábrica de edificio a lo largo de su vida, en el caso de las mujeres no se daba esta situación. Es decir, un elevado número de mujeres podía superar los 60 años de permanencia en la misma factoría ya que entraban con 9 10 años y trabajaban hasta que el cuerpo aguantase.+Así como nos homes era habitual cambiar de fábrica ou de edificio ao longo da súa vida, no caso das mulleres non se daba esta situación. É dicir, un elevado número de mulleres podía superar os 60 anos de permanencia na mesma factoría xa que entraban con 9 ou 10 anos e traballaban ata que o corpo aguantase.
  
-<blockquote>La prensa local recoge noticias de trabajadoras ancianas fallecidas durante el trabajo. **Cuando se entraba en la fábrica, era para toda la vida**</blockquote>+<blockquote>prensa local recolle noticias de traballadoras anciás falecidas durante o traballo. **Cando se entraba na fábrica, era para toda vida**</blockquote>
  
-**5) La tardanza en asociarse sindicalmente:** Esto obedecía a varias razones entre las que tenía un peso importante la oposición que, en algunos casos, ofrecían sus compañeros a dejarlas asociarse, tanto formando nuevas organizaciones como “permitiéndoles” asociarse en las ya existentes formadas por hombres+**5) tardanza en asociarse  sindicalmente:** Isto obedecía a varias razóns entre as que tiña un peso importante oposición que, nalgúns casos, ofrecían os seus compañeiros para deixalas asociarse, tanto formando novas organizacións como “permitíndolles” asociarse nas xa existentes formadas por homes
  
-Las cigarreras fueron las que lograron organizarse con más eficacia, alcanzando mejoras salariales con respecto al resto de los colectivos de operarias de las restantes fábricas.+As  cigarreras foron as que lograron organizarse con máis eficacia, alcanzando melloras salariais con respecto ao resto dos colectivos de operarias das restantes fábricas.
 </WRAP> </WRAP>
  
-===== Privilegios muy arraigados =====+===== Privilexios moi arraigados =====
 ---- ----
 ==== Actividades extradomésticas remuneradas ==== ==== Actividades extradomésticas remuneradas ====
  
 <WRAP center round box 95%> <WRAP center round box 95%>
-<blockquote>una de las [[la_memoria_de_las_vivas#avanzando_en_la_tesis_inicial|principales conclusiones]], de carácter cualitativo, se refiere a la constante omisión, por pudor cuando no mal intencionado olvido, respecto a datos que relacionen el trabajo y la ocupación de las mujeres con el dinero, de legitimar sus intereses aportacións económicas incluso cuando esta se refería claramente las “actividades extradomésticas” remuneradas</blockquote>+<blockquote>unha das [[la_memoria_de_las_vivas#avanzando_en_la_tesis_inicial|principais conclusións]], de carácter cualitativo, refírese á constante omisión, por pudor cando non mal intencionado esquecemento, respecto a datos que relacionen o traballo e a ocupación das mulleres co diñeiro, de lexitimar os seus intereses e  aportacións económicas mesmo cando esta referíase claramente as “actividades  extradomésticas” remuneradas"</blockquote>
  
-Las [[las_pioneras|pioneras]] lo hicieron porque no sabían, o no quisieron saber, que la ley se lo impedía. Todas cada una de ellas, con mayor o menor relevancia pública o incluso desde el más puro anonimato, fueron abriendo brechas en el muro de la ley que protegía la evolución de un privilegio que mantenía el basallaje de la mitad de la problación.+En moitos casos, as [[las_pioneras|pioneiras]] fixérono porque non sabían, ou non quixeron saber, que a lei llo impedía. Todas cada unha delas, con maior ou menor relevancia pública ou mesmo desde o máis puro anonimato, foron abrindo brechas no muro da lei que protexía a evolución dun privilexio que mantiña o  basallaje da metade da  problación.
  
 <WRAP center round box 85%> <WRAP center round box 85%>
-Como ejemplos del sometimiento de la mujer al hombre encontramos múltiples preceptos dentro de nuestras normas jurídicas decimonónicas. El **Código Civil español de 1889, vigente a día de hoy pero con importantes modificaciones en materia de igualdad** entre sexos, señalaba en su <wrap hi>artículo 1263 relativo a la materia contractual, que no podían prestar consentimiento</wrap>: +Como exemplos do sometemento da muller ao home atopamos múltiples preceptos dentro das nosas normas xurídicas  decimonónicas. **Código Civil español de 1889, vixente a día de hoxe pero con importantes modificacións en materia de igualdade** entre sexos, sinalaba no seu <wrap hi>artigo 1263 relativo á materia contractual, que non podían prestar consentimento</wrap>: 
  
-  * 1º Los menores no emancipados +  * 1º Os menores non emancipados 
-  * 2º Los locos o dementes y los sordomudos que no sepan escribir +  * 2º Os tolos ou dementes e os  sordomudos que non saiban escribir 
-  * 3º **Las mujeres casadas**, en los casos expresados por la ley.+  * 3º * As mulleres casadas**, nos casos expresados pola lei.
  
-El **artículo 57** del mismo texto legal, indicaba que <wrap hi>«El marido ha de proteger a la mujer y esta obedecerle»</wrap>,el **artículo 60 que recogía la conocida como licencia marital**, pues «El marido es el representante de su mujer. Esta no puedesin su licencia, comparecer en juicio por sí o por medio de Procurador. (…)». +**artigo 57** do mesmo texto legal, indicaba que <wrap hi>«O marido ha de protexer á muller e esta obedecerlle»</wrap>, ou o * artigo 60 que recollía a coñecida como licencia  marital**, pois «O marido é o representante da súa muller. Esta non podesen a súa licenza, comparecer en xuízo por si ou por medio de Procurador. (…)». 
  
-El Código Civil ha sido modificado por diversas normas que lo han ido adaptando a la realidad del tiempo en que nos encontramos, por ejemplo, a través de la Ley de 29 de abril de 1958, **la de 2 de mayo de 1975, que eliminó la licencia marital**, la Ley de 13 de mayo de 1981 o la de 7 de julio de 1981, por la que se autoriza el divorcio en España, u otras reformas más modernas como la operada por Ley 13/2005, de 1 de juliopor la que se modifica el Código Civil en materia de derecho a contraer matrimonio, entre otrasLas discriminaciones que acogía el Código Civil son tan clamorosas que ningún comentario requieren. ([[http://www.abogacia.es/2017/01/26/la-mujer-en-la-abogacia-evolucion-de-la-desigualdad-profesional/|Evolución de la desigualdad profesional]])+Código Civil foi modificado por diversas normas que o foron adaptando á realidade do tempo en que nos atopamos, por exemplo, a través da Lei do 29 de abril de 1958, **a do 2 de maio de 1975, que eliminou a licenza  marital**, a Lei do 13 de maio de 1981 ou a do 7 de xullo de 1981, pola que se autoriza divorcio en España, ou outras reformas máis modernas como operada por Lei 13/2005, do 1 de xullopola que se modifica Código Civil en materia de dereito a contraer matrimonio, entre outrasAs discriminacións que acollía o Código Civil son tan clamorosas que ningún comentario requiren. ([[http://www.abogacia.es/2017/01/26/la-mujer-en-la-abogacia-evolucion-de-la-desigualdad-profesional/|Evolución da desigualdade profesional]])
 </WRAP> </WRAP>
  
-pie de calle las cosas iban cambiando, pero hubo que esperar hasta 1977 para la realidady las demandas, empezaran tener reflejo en el ámbito de la ley.+<blockquote>{{youtube>d0fhHDlp3YM?350x197 }} \\ \\ **Comprada como el ganado, por trece duros de plata**</blockquote> 
 + 
 +pé de rúa as cousas ían cambiando, pero houbo que esperar ata 1977 para a realidadee as demandas, empezasen ter reflexo no ámbito da lei.
  
 <WRAP center round box 85%> <WRAP center round box 85%>
-La Dirección General de Registros y del Notariado de Madrid ha hecho pública ayer [17 de febrero de 11977] una resolución, fechada el día 8 de febrero, que decide la **plena facultad de la mujer respecto a sus propios bienesaun cuando sea casada en régimen de gananciales**. Según esta disposición, **la mujer casada puede comprar al contado bienes inmuebles, por sí sola y sin consentimiento del marido**. +Dirección Xeral de Rexistros e do  Notariado de Madrid fixo pública onte [17 de febreiro de 11977] unha resolución, datada o día 8 de febreiro, que decide **plena facultade da muller respecto a os seus propios bensaínda cando sexa casada en réxime de lucrativos**. Segundo esta disposición, **a muller casada pode comprar en man bens inmobles, por si soa e sen consentimento do marido**. 
  
-Esto, que **referido a los bienes parafernales -es decir, privativos de la mujeral margen de los ganancialescomunes al matrimonio-, no añade a nivel puramente legal nada a la ley de Reforma del Código Civil, de 2 de mayo de 1975**, <wrap hi>sí resuelve el doble problema teórico que venía obstaculizando la plena capacidad de obrar</wrap> de la mujer en lo que se refiere a sus propios bienes.+Isto, que **referido aos bens  parafernales -é dicir, privativos da mullerá marxe dos lucrativoscomúns ao matrimonio-, non engade a nivel puramente legal nada á lei de Reforma do Código Civil, do 2 de maio de 1975**, <wrap hi>si resolve o dobre problema teórico que viña obstaculizando plena capacidade de obrar</wrap> da muller no que se refire aos seus propios bens.
  
-Efectivamente, había por un lado un problema teórico, al permanecer el marido como administrador de la sociedad de ganancialesqué venía dando lugar a una seria polémica entre los juristas+Efectivamente, había por unha banda un problema teórico, ao permanecer marido como administrador da sociedade de lucrativasque viña dando lugar a unha seria polémica entre os xuristas
  
-Por otra parte<wrap hi>ante esta ambigüedad de la leylos notarios y registradoresparte de ellosse resistían al registro y legalización de estos actos realizados por mujeres casadas, y exigían la presencia del marido para certificar</wrap> que, efectivamente, los bienes y dineros en uso eran privativos de la mujer y no ganancialesOtra forma de exigir el consentimientosi es que lo había, que acababa de ser anulado por la ley.+Por outra banda<wrap hi>ante esta ambigüidade da leios notarios e rexistradoresou parte delesresistíanse ao rexistro e legalización destes actos realizados por mulleres casadas, e esixían a presenza do marido para certificar</wrap> que, efectivamente, os bens e diñeiros en uso eran privativos da muller e non lucrativasOutra forma de esixir o consentimentose é que había, que acababa de ser anulado pola lei.
  
-**La polémica**+**polémica**
  
-A partir del 2 de mayo en que se promulga la nueva leysurge entre los juristas una dura polémica, dada laal menos aparente, contradicción entre la supresión de la licencia marital, y la referencia del artículo 1387 -que determina que la mujer puede disponer por sí sola de los bienes parafernales- por un ladoy la persistencia de los artículos 591 1416, por los que perdura la administración legal del marido dela sociedad de gananciales, salvo pacto contrario. +A partir do 2 de maio en que se promulga a nova leixorde entre os xuristas unha dura polémica, dada apolo menos aparente, contradición entre supresión da licenza  marital, e a referencia do artigo 1387 -que determina que a muller pode dispoñer por si soa dos bens  parafernales- por unha bandae a persistencia dos artigos 591 1416, polos que perdura administración legal do marido  dela sociedade de lucrativas, salvo pacto contrario. 
  
-El marido, como administrador de los bienes de esta particular sociedadpuedesegún el artículo: 1413, actuar con los gananciales -por supuesto con sus propios bienes-, con absoluta independencia, excepto en el caso de venta, en que debe contar con el consentimiento de su mujerLa mujer, en cambio, no puede obligar los bienes gananciales sin consentimiento marital.+marido, como administrador dos bens desta particular sociedadepodesegundo o artigo: 1413, actuar cos lucrativos -por suposto cos seus propios bens-, con absoluta independencia, excepto no caso de venda, en que debe contar co consentimento da súa mullerA muller, en cambio, non pode obrigar os bens adquiridos sen consentimento  marital.
  
-Por otro ladola reglamentación de la ley Hipotecaria, que afecta a los registradoresen su artículo 514 dice: <wrap hi>«Serán inscribibles los actos contratos realizados por mujer casada, debiendo el registrador hacer constar la falta de licencia marital en los casos en que esto fuera necesario, a los efectos de la posible acción de nulidad, prevista en el artículo 1301 del Código Civil.»</wrap> Los registradores y notarios preferían hacer comparecer al marido, para que distinguiera esos bienes de los comunes.+Doutra bandaa regulamentación da lei Hipotecaria, que afecta os rexistradoresno seu artigo 514 di: <wrap hi>«Serán inscribibles os actos contratos realizados por muller casada, debendo o rexistrador facer constar falta de licenza  marital nos casos en que isto fose necesario, para os efectos da posible acción de nulidade, prevista no artigo 1301 do Código Civil.»</wrap> Os rexistradores e notarios preferían facer comparecer ao marido, para que distinguise eses bens dos comúns.
  
-<wrap hi>La piedra de toque de esta ambigüedad está en la presunción de que mientras no se pruebe lo contrario, todos los bienes matrimoniales son gananciales</wrap> (art. 1407).+<wrap hi>A pedra de toque desta ambigüidade está na presunción de que mentres non se probe o contrario, todos os bens matrimoniais son lucrativos</wrap> (art. 1407).
  
-**La situación de la mujer**+**situación da muller**
  
-**Ni la ley de 1975 ni esta nueva disposición adicional resuelven, con todo, la plena capacidad de la mujer**, porque le <wrap hi>discriminan todavía con respecto a los bienes ganancialesde los que la mujer sólo puede disponer en ese apartado que se conoce como cesta de la compra</wrap>Es decirlos bienes de inmediato consumo familiar, en los que la mujer dispone dado su papel tradicional avalado por la ley, de dedicación al hogar y cuidado de éste. Administra pues lo que se refiere a la manutención diaria de la casa, a esa serie de bienes mueblesde consumo. +**Nin a lei de 1975 nin esta nova disposición adicional resolven, con todo, plena capacidade da muller**, porque lle <wrap hi>discriminan aínda con respecto aos bens adquiridosdos que a muller só pode dispoñer nese apartado que se coñece como cesta da compra</wrap>É diciros bens de inmediato consumo familiar, nos que a muller dispón dado o seu papel tradicional avalado pola lei, de dedicación ao fogar e coidado deste. Administra pois o que se refire á manutención diaria da casa, a esa serie de bens moblesde consumo. 
  
-Hay que tener en cuenta que, según el artículo 1.401, son bienes gananciales «los adquiridos por medio oneroso después del matrimonio a costa del caudal común, bien se haga para el común o para uno de los dos; los obtenidos por:+Hai que ter en conta que, segundo o artigo 1.401, son bens adquiridos «os adquiridos por medio  oneroso despois do matrimonio á conta do caudal común, ben se faga para o común ou para un dos dousos obtidos por:
  
-  - <wrap em>la industria, sueldo o trabajo de los cónyuges</wrap>, o cualquiera de ellos +  - <wrap em>industria, soldo ou traballo dos cónxuxes</wrap>, ou calquera deles 
-  - <wrap em>los frutos rentas o intereses percibidos o devengados durante el matrimonio</wrap>, procedentes de los bienes comunes o peculiares de cada uno».+  - <wrap em>os froitos rendas ou intereses percibidos ou devindicados durante o matrimonio</wrap>, procedentes dos bens comúns ou peculiares de cada un».
  
-<wrap hi>Quiere esto decir que la mujerpese esta reforma, no puede disponer del total de su sueldoni de las rentas de sus propiedades privativas, mientras su marido, administrador nato, tiene plena libertad para todo excepto para la venta sin consentimiento.</wrap>+<wrap hi>Quere isto dicir que a muller, a pesar desta reforma, non pode dispoñer do total do seu soldonin das rendas das súas propiedades privativas, mentres o seu marido, administrador nato, ten plena liberdade para todo excepto para a venda sen consentimento.</wrap>
  
-Este régimen -el legal de ganancialeses el de base en la jurisdicción española; pero como el matrimonio es un contrato en múltiples campos, puede realizarse un pacto con infinitas variantes legales y voluntad de los cónyuges- que se conoce como capitulaciones matrimoniales. <wrap hi>La ley, de 1975 trae la innovación de permitir otorgar las capitulaciones después del matrimonio. Anteriormente, si éstas no se habían realizado antes, se consideraba definitivamente que el matrimonio entraba en el régimen legal de gananciales</wrap>.+Este réxime -legal de lucrativosé o de base na xurisdición española; pero como matrimonio é un contrato en múltiples campos, pode realizarse un pacto con infinitas variantes legais e vontade dos cónxuxes- que se coñece como capitulacións matrimoniais. <wrap hi>A lei, de 1975 trae innovación de permitir outorgar as capitulacións despois do matrimonio. Anteriormente, se estas non se realizaron antes, considerábase definitivamente que matrimonio entraba no réxime legal de lucrativos</wrap>.
  
-El desconocimiento de la leypese a que sigue siendo discriminatoria, impide muchas veces a la mujer apurar sus derechos. Por ejemplo, <wrap hi>en el caso de muchos bancos, que, contra la leyexigen consentimiento marital a la mujer a la hora de abrir cuenta corrienteSe han resistido porqué, desde una cuenta corriente, sobre todo cuantiosa, pueden ser obligados los bienes gananciales, para lo que la mujer no tiene capacidad jurídica</wrap>.+O descoñecemento da lei, a pesar de que segue sendo discriminatoria, impide moitas veces á muller apurar os seus dereitos. Por exemplo, <wrap hi>no caso de moitos bancos, que, contra a leiesixen consentimento  marital á muller á hora de abrir conta correnteResistíronse porqué, desde unha conta corrente, sobre todo cuantiosa, poden ser obrigados os bens adquiridos, para que a muller non ten capacidade xurídica</wrap>.
  
-Con todo, una vez abierta la cuentase podría obligar de hecho estos bienesy siempre el marido tiene la opción de recurrir a la nulidad del acto legal.+Con todo, unha vez aberta a contapoderíase obrigar de feito estes bense sempre o marido ten a opción de recorrer á nulidade do acto legal.
  
-**Un pequeño avance**+**Un pequeno avance**
  
-La disposición de ayer ha supuesto un «pequeño avance», en palabras de [[https://es.wikipedia.org/wiki/Cristina_Alberdi|Cristina Alberdi]]. «No se puede ir por ahí probando que los bienes son parafernales o noMas la cosa se complica la hora de los problemas matrimonialesde la separación en o las muchas separaciones de hecho que hay en este país. La ley va abriendo posibilidades -añadió al EL PAIS- a nivel teórico, sobre nivel práctico. Con todo, <wrap hi>queda pendiente la cuestión de la administración de los gananciales del marido</wrap>.» +disposición de onte supuxo un «pequeno avance», en palabras de [[https://es.wikipedia.org/wiki/Cristina_Alberdi|Cristina Alberdi]]. «Non se pode ir por aí probando que os bens son  parafernales ou nonMais cousa complícase á hora dos problemas matrimoniaisda separación en ou as moitas separacións de feito que hai neste país. A lei vai abrindo posibilidades -engadiu ao O  PAIS- a nivel teórico, sobre nivel práctico. Con todo, <wrap hi>queda pendente a cuestión da administración dos lucrativos do marido</wrap>.» 
  
-Por otro lado, [[https://es.wikipedia.org/wiki/Carmen_Llorca|Carmen Llorca]], presidenta de la Asociación de Mujeres Independientesdijo a EL PAIS: «Es un paso adelante, pero no completo. <wrap hi>La mujer sigue sin tener por sí sola la facultad para comprometer los bienes rentas de la sociedad conyugal y el marido sí puede hacerlo</wrap>. Por tanto, las diferencias continúan.» ([[https://elpais.com/diario/1977/02/18/ultima/225068401_850215.html|El País]], edición impresa del 18 de febrero de 1977)+Por outro lado, [[https://es.wikipedia.org/wiki/Carmen_Llorca|Carmen Llorca]], presidenta da Asociación de Mujeres Independentesdixo ao  PAIS: «É un paso adiante, pero non completo. <wrap hi>A muller segue sen ter por si soa a facultade para comprometer os bens ou rendas da sociedade conxugal e o marido si pode facelo</wrap>. Por tanto, as diferenzas continúan.» ([[https://elpais.com/diario/1977/02/18/ultima/225068401_850215.html|El País]], edición impresa do 18 de febreiro de 1977)
 </WRAP> </WRAP>
  
Línea 145: Línea 173:
 \\ \\
  
-==== En la esfera laboral ====+==== Na esfera laboral ====
  
 <WRAP center round box 95%> <WRAP center round box 95%>
-**Hasta 1961** la mayoría de las **ordenanzas y reglamentos de trabajo en empresas públicas privadas establecieron despidos forzosos de las trabajadoras al contraer matrimonio** y algunos reglamentos del régimen interior de las empresas <wrap hi>prohibían a las mujeres ejercer puestos de dirección</wrap>+**Ata 1961** a maioría das **ordenanzas e regulamentos de traballo en empresas públicas privadas estableceron despedimentos forzosos das traballadoras ao contraer matrimonio** e algúns regulamentos do réxime interior das empresas <wrap hi>prohibían ás mulleres exercer postos de dirección</wrap>
  
-Ademáshasta la abolición de la licencia marital en 1975, la mujer casada continuó necesitando el permiso de su esposo para:+Ademaisata a abolición da licenza  marital en 1975, a muller casada continuou necesitando permiso do seu esposo para:
  
-  * firmar sus propios contratos de trabajo +  * asinar os seus propios contratos de traballo 
-  * ejercer el comercio +  * exercer o comercio 
-  * usufructuar su salario +  * usufructuar o seu salario 
  
-Si estaban casadas en régimen de sociedad de gananciales **sus salarios eran administrados por el esposo, situación que <wrap hi>pervivió hasta la reforma del Código Civil de 1981</wrap>**. +Se estaban casadas en réxime de sociedade de lucrativas **os seus salarios eran administrados polo esposo, situación que <wrap hi>perviviu ata a reforma do Código Civil de 1981</wrap>**. 
  
-La Ley de 22 de julio de 1961 prohibióal menos formalmente, toda forma de discriminación en función del sexo expresamente la salarial, cuestiones que, no obstantetodavía son discutidas en la actualidad. Pero, a partir de esa fecha, **cuando las trabajadoras contraían nupcias, podían generalmente elegir entre tres opciones**: +A Lei do 22 de xullo de 1961 prohibiupolo menos formalmente, toda forma de discriminación en función do sexo expresamente salarial, cuestións que, con todoaínda son discutidas na actualidade. Pero, a partir desa data, **cando as traballadoras contraían  nupcias, podían xeralmente elixir entre tres opcións**: 
  
-  * 1ª Continuar en su puesto +  * 1ª Continuar no seu posto 
-  * 2ª Acogerse una excedencia temporal de uno a cinco años para dedicarse al cuidado de su familia +  * 2ª Acollerse unha excedencia temporal dun a cinco anos para dedicarse ao coidado da súa familia 
-  * 3ª Asumir una excedencia permanente, tras recibir una indemnización.+  * 3ª Asumir unha excedencia permanente, tras recibir unha indemnización.
 </WRAP> </WRAP>
  
-==== "Os emprendedores coruñeses ====+===== "Os emprendedores coruñeses ====
 +----
  
 <WRAP center round box 95%> <WRAP center round box 95%>
Línea 194: Línea 223:
 **O feito de empregar a gran empresa, e por iso a dimensión, como instrumento de análise non resulta casual e débese a que o tamaño garda relación segundo os expertos coa evolución económica xeral** do país ou rexión onde manteñen os seus activos. **As grandes sociedades non teñen tanta relevancia para a xeración de emprego, de renda ou de tecido industrial como con todo acreditan as pequenas e medianas—, senón que o seu alcance deriva do feito de constituír instrumentos indispensables de desenvolvemento en actividades historicamente decisivas** como o ferrocarril, as finanzas, a siderurgia, o tráfico marítimo ou a minería, durante a primeira revolución tecnolóxica —de comezos do século  XIX—, e a telefonía, a enerxía eléctrica e a química durante a segunda (finais do  XIX). **Así como agora resultan esenciais na construción e obras públicas, na distribución comercial, nas comunicacións e en tantas outras actividades, as grandes firmas marcan a dirección do investimento privado, as operacións de exportación, a internacionalización das actividades produtivas, a articulación, modernización e desenvolvemento dun bo número de sectores como a industria transformadora de recursos agrarios e pesqueiros, que para Galicia maniféstanse de vital importancia**. **O feito de empregar a gran empresa, e por iso a dimensión, como instrumento de análise non resulta casual e débese a que o tamaño garda relación segundo os expertos coa evolución económica xeral** do país ou rexión onde manteñen os seus activos. **As grandes sociedades non teñen tanta relevancia para a xeración de emprego, de renda ou de tecido industrial como con todo acreditan as pequenas e medianas—, senón que o seu alcance deriva do feito de constituír instrumentos indispensables de desenvolvemento en actividades historicamente decisivas** como o ferrocarril, as finanzas, a siderurgia, o tráfico marítimo ou a minería, durante a primeira revolución tecnolóxica —de comezos do século  XIX—, e a telefonía, a enerxía eléctrica e a química durante a segunda (finais do  XIX). **Así como agora resultan esenciais na construción e obras públicas, na distribución comercial, nas comunicacións e en tantas outras actividades, as grandes firmas marcan a dirección do investimento privado, as operacións de exportación, a internacionalización das actividades produtivas, a articulación, modernización e desenvolvemento dun bo número de sectores como a industria transformadora de recursos agrarios e pesqueiros, que para Galicia maniféstanse de vital importancia**.
  
-(---) Un trazo compartido moitas delas foi **a unión da propiedade e a xestión**. Esta característica, vinculada en gran medida coa dimensión das iniciativas, adoitaba ir asociada á súa vez co carácter familiar que mantiñan case todas. Afacían adoptar unha forma xurídica  personalista, aínda que se produciron casos puntuais nos que se transformaron en sociedades anónimas, ás veces sen que a familia perdese o seu control. <fc #800080>**Os vínculos familiares/persoais resultaban determinantes para o desenvolvemento do sector empresarial atlántico e non sempre en sentido positivo. Por exemplo, o falecemento dos xestores e/ou fundadores destas compañías podía xerar graves dificultades na sucesión das firmas, non sempre resoltas con acerto**</fc>.+(---) Un trazo compartido moitas delas foi **a unión da propiedade e a xestión**. Esta característica, vinculada en gran medida coa dimensión das iniciativas, adoitaba ir asociada á súa vez co carácter familiar que mantiñan case todas. Afacían adoptar unha forma xurídica  personalista, aínda que se produciron casos puntuais nos que se transformaron en sociedades anónimas, ás veces sen que a familia perdese o seu control. <color #800080>**Os vínculos familiares/persoais resultaban determinantes para o desenvolvemento do sector empresarial atlántico e non sempre en sentido positivo. Por exemplo, o falecemento dos xestores e/ou fundadores destas compañías podía xerar graves dificultades na sucesión das firmas, non sempre resoltas con acerto**</color>.
 </WRAP> </WRAP>
  
 Aínda que é certo que a información recollida nestes dous volumes achega datos non moi coñecidos, en moitos casos desvela particularidades e endogamias relevantes para comprender algúns trazos da economía da provincia.  Aínda que é certo que a información recollida nestes dous volumes achega datos non moi coñecidos, en moitos casos desvela particularidades e endogamias relevantes para comprender algúns trazos da economía da provincia. 
  
-Doutra banda, nin sequera é necesario aplicar a fondo a perspectiva de xénero para detectar os tremendos abusos e desigualdades cara ás mulleres (e a súa descendencia) cuxo papel nas historias explicábanse na traxectoria dos homes como <fc #800080>**"matrimonios afortunados"**</fc>.+Doutra banda, nin sequera é necesario aplicar a fondo a perspectiva de xénero para detectar os tremendos abusos e desigualdades cara ás mulleres (e a súa descendencia) cuxo papel nas historias explicábanse na traxectoria dos homes como <color #800080>**"matrimonios afortunados"**</color>.
  
 Aínda que é certo que as trabas legais fomentaban a primacía dos homes e o  apartamiento das mulleres, en moitos casos fóronse atopando solucións alternativas, como se reflicte na abundancia de sociedades baixo as fórmulas do tipo "Viúva de" ou "Viúva e fillos, entre outras. Na maior parte dos casos analizados neste libro, a falta de visión e estratexia das "empresas" (en moitos casos simples negocios afortunados e privilexiados) nin se molestaba en analizar as situación ou as posibilidades. Pero entre todas elas, merecen ser referenciadas as formas extremas de afrontar a situación de dúas empresas que aínda continúan en activo: Aínda que é certo que as trabas legais fomentaban a primacía dos homes e o  apartamiento das mulleres, en moitos casos fóronse atopando solucións alternativas, como se reflicte na abundancia de sociedades baixo as fórmulas do tipo "Viúva de" ou "Viúva e fillos, entre outras. Na maior parte dos casos analizados neste libro, a falta de visión e estratexia das "empresas" (en moitos casos simples negocios afortunados e privilexiados) nin se molestaba en analizar as situación ou as posibilidades. Pero entre todas elas, merecen ser referenciadas as formas extremas de afrontar a situación de dúas empresas que aínda continúan en activo:
Línea 238: Línea 267:
 [[http://www.lavozdegalicia.es/hemeroteca/2007/01/13/5451907.shtml|Un incendio con fósforo]] (Historias da Coruña | Edificios en chamas) [[http://www.lavozdegalicia.es/hemeroteca/2007/01/13/5451907.shtml|Un incendio con fósforo]] (Historias da Coruña | Edificios en chamas)
  
-Un dos incendios máis soados na Coruña durante as primeiras décadas do século  XX foi o da Fábrica de Mistos, tamén coñecida como a de  Zaragüeta, <fc #800080>pois así se  apellidaba o seu propietario</fc>. Situada no número 17 da rúa Castiñeiras, funcionaba desde 1871. O seu dono era ata entón o propietario da factoría de Irún, pero debido ás dificultades causadas no País Vasco polas guerras  carlistas decidiu trasladarse á capital coruñesa ás instalacións onde funcionara con anterioridade unha nave de  fundición de Manuel  Solórzano.+Un dos incendios máis soados na Coruña durante as primeiras décadas do século  XX foi o da Fábrica de Mistos, tamén coñecida como a de  Zaragüeta, <color #800080>pois así se  apellidaba o seu propietario</color>. Situada no número 17 da rúa Castiñeiras, funcionaba desde 1871. O seu dono era ata entón o propietario da factoría de Irún, pero debido ás dificultades causadas no País Vasco polas guerras  carlistas decidiu trasladarse á capital coruñesa ás instalacións onde funcionara con anterioridade unha nave de  fundición de Manuel  Solórzano.
  
 A partir de 1898, a empresa incorporouse ao monopolio do Estado sobre os fósforos, que fora establecido en 1892, funcionando como arrendataria do mesmo. <wrap hi>**A fábrica proporcionaba traballo a preto dun centenar de mulleres que, a comezos do século  XX, gañaban entre 9 e 21 pesetas á semana, traballando en réxime de  destajo**</wrap>. Eran coñecidas popularmente como as  misteiras, e, sobre elas e as súas reivindicacións sociais, publicou un libro a historiadora Ana Pouse (Fundación Luís Tilve, 1999). A partir de 1898, a empresa incorporouse ao monopolio do Estado sobre os fósforos, que fora establecido en 1892, funcionando como arrendataria do mesmo. <wrap hi>**A fábrica proporcionaba traballo a preto dun centenar de mulleres que, a comezos do século  XX, gañaban entre 9 e 21 pesetas á semana, traballando en réxime de  destajo**</wrap>. Eran coñecidas popularmente como as  misteiras, e, sobre elas e as súas reivindicacións sociais, publicou un libro a historiadora Ana Pouse (Fundación Luís Tilve, 1999).
Línea 250: Línea 279:
 Como anécdota, triste, hai que citar que, aproveitando a confusión do incendio, moitas persoas foron sorprendidas levándose paquetes con caixas de fósforos, sendo necesario o cacheo. Como anécdota, triste, hai que citar que, aproveitando a confusión do incendio, moitas persoas foron sorprendidas levándose paquetes con caixas de fósforos, sendo necesario o cacheo.
  
-O efecto inmediato do sinistro foi que <fc #800080>**as obreiras quedaron sen traballo, apuntando A Voz: «O  voraz incendio levou a miseria a cen honrados e modestos fogares, alimentados ata hoxe por reducidos, pero ben administrados xornais**</fc>».+O efecto inmediato do sinistro foi que <color #800080>**as obreiras quedaron sen traballo, apuntando A Voz: «O  voraz incendio levou a miseria a cen honrados e modestos fogares, alimentados ata hoxe por reducidos, pero ben administrados xornais**</color>».
  
 Con todo, e grazas a un intenso esforzo, a fábrica renovou o seu traballo o 20 de decembro do mesmo ano, aínda que as obras, dirixidas polo arquitecto Juan de  Ciórraga, estaban sen terminar aínda, aproveitando que as naves tiñan as súas cubertas colocadas. Con todo, e grazas a un intenso esforzo, a fábrica renovou o seu traballo o 20 de decembro do mesmo ano, aínda que as obras, dirixidas polo arquitecto Juan de  Ciórraga, estaban sen terminar aínda, aproveitando que as naves tiñan as súas cubertas colocadas.
  
-Os traballos de reconstrución quedarían terminados a finais de 1907, pero a fábrica pechou as súas portas para mediados de febreiro de 1908, pois expirara o contrato que o sindicato do fósforo tiña co Estado, <fc #800080>**quedando na rúa as súas empregadas que, entón gañaban entre 1,50 e 3 pesetas diarias (os obreiros, uns 12, cobraban entre 2,75 e 4 pesetas).**</fc> Con todo, a primeiros de marzo, o persoal despedido volveu á factoría, pois <fc #800080> Zaragüeta asinou outro contrato co Estado, comprometéndose a entregarlle cada mes o dobre da produción anterior</fc>.+Os traballos de reconstrución quedarían terminados a finais de 1907, pero a fábrica pechou as súas portas para mediados de febreiro de 1908, pois expirara o contrato que o sindicato do fósforo tiña co Estado, <color #800080>**quedando na rúa as súas empregadas que, entón gañaban entre 1,50 e 3 pesetas diarias (os obreiros, uns 12, cobraban entre 2,75 e 4 pesetas).**</color> Con todo, a primeiros de marzo, o persoal despedido volveu á factoría, pois <color #800080> Zaragüeta asinou outro contrato co Estado, comprometéndose a entregarlle cada mes o dobre da produción anterior</color>.
  
 **Guerra civil e peche** **Guerra civil e peche**
viuvas_de.1576524703.txt.gz · Última modificación: 2023/05/12 13:01 (editor externo)